شماره ركورد :
1168459
عنوان مقاله :
بررسي غلظت‌هاي مختلف پلاسماي غني از پلاكت بر تمايز استئوبلاستي سلول‌هاي استروماي مزانشيمي مشتق از بافت چربي انساني
پديد آورندگان :
چراغ‌زاده ، مريم دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده‌ي علوم - گروه ژنتيك , خيراله ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي جندي‌شاپور - دانشكده‌ي پزشكي، مركز تحقيقات سلولي و ملكولي - گروه بيوشيمي باليني , حنايي اهواز ، هنا مركز تحقيقات فن‌آوري بن‌ياخته , گله‌داري ، حميد دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده‌ي علوم - گروه ژنتيك
از صفحه :
56
تا صفحه :
63
كليدواژه :
پلاسماي غني از پلاكت , سلول هاي استرومايي مزانشيمي , تمايز سلولي , استئوبلاست
چكيده فارسي :
مقدمه: سلول‌هاي استرومايي مزانشيمي (Mesenchymal stem cells يا MSCs)، سلول‌هاي بنيادي با توان تمايزي بالا مي‌باشند كه طي دهه‌ي گذشته كاربرد آن‌ها در زمينه‌ي تمايز استخوان به صورت درون‌تن و برون‌تن مورد پژوهش واقع شده و استفاده از پلاسماي غني از پلاكت (Plateletrich plasma يا PRP)، مي‌تواند اين روند را تسريع كند. با توجه به محدوديت مطالعات انساني در اين زمينه و مشخص نبودن غلظت ايده‌آل پلاسماي غني از پلاكت، پژوهش حاضر با هدف مقايسه‌ي غلظت‌هاي كاربردي اين ماده بر روند تمايز استئوبلاستي سلول‌هاي مزانشيمي انساني انجام شد.روش‌ها: سلول‌هاي مزانشيمي از بافت چربي انساني استخراج و به رده‌ي سلولي استخوان تمايز داده شدند و اثر غلظت‌هاي 10 و 15 درصد پلاسماي غني از پلاكت بر ميزان تمايز استخواني، با اندازه‌گيري شاخص‌هاي بيوشيميايي شامل فعاليت آنزيم آلكالين فسفاتاز و ميزان رسوب كلسيم و بررسي ميزان بيان ژن‌هاي RUNX2 و Osteocalcin، به روش Real-time polymerase chain reaction (Realtime PCR) سنجيده شد.يافته‌ها: سلول‌هاي برگرفته از بافت چربي انساني، با دارا بودن قدرت تمايز به رده‌ي سلولي چربي و استخوان، مي‌توانند در غلظت 10 درصد پلاسماي غني از پلاكت علاوه بر تمايز زودرس استخواني، افزايش معني‌داري در بيان ژن‌هاي نشانگر استخواني، فعاليت آنزيم و رسوب كلسيم نسبت ساير گروه‌ها نشان دهند.نتيجه‌گيري: پلاسماي غني از پلاكت فعال شده به عنوان يك كاتاليزور بيولوژيك اثر آشكار و متفاوتي را بر تمايز استخواني سلول‌هاي مزانشيمي انساني در غلظت‌هاي مختلف نشان داد؛ به گونه‌اي كه شروع روند تمايز استئوژنيك در پلاسماي غني از پلاكت 10 درصد نسبت به ساير گروه‌ها زودتر مشاهده شد. تحقيقات آتي در اين زمينه، مي‌تواند نويدبخش بهبود كاربرد باليني اين ماده در بازسازي استخوان باشد.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي اصفهان
لينک به اين مدرک :
بازگشت