تعيين حساسيت پرتويي سلول‌هاي سرطاني در مقايسه با سلول‌هاي طبيعي بعد از تابش‌دهي با پرتوي X با روش سنجش MTT: مطالعه‌ي آزمايشگاهي

مقدمه: روش MTT [3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyl-terazoliumbromide]، يك روش حساس و دقيق براي بررسي تكثير و بقاي سلول‌هاي سرطاني پس از تابش‌دهي است. هدف از انجام مطالعه‌ي حاضر، استفاده از روش MTT بر اساس تبديل نمك تترازوليم به بلورهاي فورمازان ارغواني رنگ از طريق سلول‌هاي زنده و بررسي شرايط مطلوب براي انجام اين آزمايش در تعيين حساسيت پرتوي بود. روش‌ها: چهار رده‌ي سلولي 4T1، L929، AGS و Human dermal fibroblasts (HDF) استفاده گرديد. براي هر نوع سلول، پس از تابش‌دهي با دزهاي 0، 2، 4 و 6 گري، روش MTT انجام شد. براي آزمون MTT، رابطه‌ي بين جذب و تعداد سلول، تعداد سلول بهينه‌ي كشت شده و زمان بهينه‌ي آزمون تعيين شد. روش MTT، 6 روز بعد از تابش‌دهي يعني 6 برابر زمان دو برابر شدن سلول‌ها (Doubling time) انجام شد. يافته‌ها: با افزايش دز تابش، بقاي سلول‌ها كاهش يافت و تابش، مانع رشد سلول‌ها شد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه‌ي حاضر، پاسخ سلول‌هاي مختلف به تابش متفاوت است و آزمون MTT مي‌تواند حساسيت سلول‌ها پس از تابش‌دهي را نمايش دهد.