بررسي اثر زخم‌پوش مهندسي بافت شده حاوي يون مس در بهبود زخم تمام ضخامت موش كوچك

مقدمه: يكي از حيطه‌هاي مهندسي بافت، ساخت جايگزين‌ها و زخم‌پوش‌هاي پوستي است. از آن جايي كه يون مس يكي از مهم‌ترين عوامل مورد نياز در توليد ماتريكس خارج سلولي پوست است، در اين تحقيق اثر زخم‌پوش كلاژن- ژلاتين- شيشه‌ي زيستي حاوي مس در تسريع روند بهبود زخم تمام ضخامت در موش بررسي شد. روش‌ها: اين مطالعه بر روي 12 سر موش كوچك آزمايشگاهي در دو گروه انجام شد كه بر پشت هر يك 2 زخم يكسان (با قطر ۵ ميلي‌متر و تمام ضخامت) ايجاد گرديد. يك زخم به عنوان شاهد بدون هيچ درماني و زخم ديگر در يك گروه با زخم‌پوش كلاژن- ژلاتين- شيشه‌ي زيستي و در گروه ديگر با زخم‌پوش كلاژن- ژلاتين- شيشه‌ي زيستي حاوي مس پانسمان شد. 14 روز پس از ايجاد مدل زخم، ميزان بهبودي ماكروسكوپي و ميكروسكوپي (پس از بيوپسي با رنگ‌آميزي هماتوكسيلين و ائوزين) بررسي شد. يافته‌ها: زخم‌پوش‌ها ساختاري متخلخل داشتند و زيست‌سازگار بودند و باعث بهبود ترميم زخم تمام ضخامت موش گرديدند. ميزان ترميم در زخم‌پوش حاوي مس با گروه ديگر معني‌دار بود (0.05 P). نتيجه‌گيري: از آن جايي كه زخم‌پوش زيست‌سازگار كلاژن- ژلاتين- شيشه‌ي زيستي حاوي مس به بهبود فرايند ترميم زخم در مدل حيواني (موش) منجر شده است، مي‌تواند به عنوان راهبرد جديدي در طراحي و ساخت زخم‌پوش با كاربرد انساني پيشنهاد شود.