مقدمه‌اي بر مهندسي بافت و پركاربردترين داربست‌هاي مورد استفاده در آن

مقدمه: در دنياى مدرن امروزى، انسان در معرض طيف وسيعى از بيمارى‌ها و آسيب‌هاى بافتي قرار دارد كه برخى از آن‌ها با روش‌هاى رايج پزشكى غير قابل درمان مي‌باشند. در اين آسيب‌ها، بخش وسيعى از بافت و عملكرد آن از بين مي‌رود و مكانيسم‌هاى ترميمي طبيعى بدن قادر به بازسازى آن نيستند. درمان چنين ضايعاتي، به عهده‌ي شاخه‌اى از علوم پزشكى موسوم به طب ترميمى و مهندسي بافت است. يكى از ابزارهاى طب ترميمى، پيوند سازه‌هاى شبه بافت مهندسى شده است. از آن جايي كه مهم‌ترين جزء در مهندسي يك بافت، داربست آن است، هدف از انجام مقاله‌ي حاضر، معرفي مهندسي بافت و پركاربردترين مواد و داربست‌هاي مورد استفاده در آن مي‌باشد. مقاله‌ي حاضر با استفاده از مقالات جستجو شده در پايگاه‌هاي مختلف نظير Pubmed، Scopus، Scientific Information Database (SID)، Springer، Medlib، SinceDirect، Magiran و موتور جستجوي Google scholar نگارش شده است. تحقيقات مختلف و نتايج بالينى به دست آمده، نشان مي‌دهد كه به كمك مهندسى بافت، مي‌توان سازه‌هايي مشابه بافت‌هاي طبيعي طراحى كرد. اين سازه‌ها، از سه جزء داربست، سلول و عوامل رشد ساخته مي‌شوند. در ساخت اين سازه‌ها، طراحى داربست ايده‌آل با خواص و استحكام مكانيكى مطلوب اهميت زيادي دارد كه وابسته به نوع ماده و روش ساخت آن است. پزشكي بازساختي و مهندسي بافت، در بازسازي يا جايگزيني بافت‌هاي آسيب ديده، اقدامي موفقيت‌آميز و مورد نياز مي‌باشد.