بررسي الگوي توزيع چربي كبد با استفاده از روش تصويربرداري تشديد مغناطيسي (MRI) در بيماران كبد چرب غير الكلي

مقدمه: تعيين الگوي توزيع چربي كبد در بيماران كبد چرب غير الكلي از نقطه نظر تشخيص شدت بيماري حايز اهميت است. هدف از انجام مطالعه‌ي حاضر، بررسي توزيع فضايي چربي كبد با تكنيك گراديان اكوي هم‌فاز- غير هم‌فاز، در بيماران كبد چرب غير الكلي بود. روش‌ها: اين مطالعه‌ي مقطعي، آينده‌نگر پس از تأييدكميته‌ي اخلاق، با رضايت آگاهانه بر روي 38 داوطلب در بازه‌ي زماني بيشتر از دو سال انجام شد. معيارهاي ورود، شامل بيماران بزرگ‌سالي بود كه كبد چرب غير الكلي در گزارش بيوپسي آنان به تأييد رسيده بود. معيارهاي خروج، شامل حاملگي، مصرف الكل، فوبياي Magnetic resonance imaging (MRI)، سابقه‌ي بيماري‌هاي كبدي و استعمال داروهاي كنترل كننده‌ي چربي بين بيوپسي و MRI بودند. سكانس تصويربرداري گراديان اكوي هم‌فاز- غير هم‌فاز با دستگاه 1.5 تسلا انجام شد. Fat fraction سگمنت‌هاي مختلف كبد محاسبه و با يكديگر مقايسه شدند. از آمار توصيفي، Regression خطي و مجموعه‌اي از آزمون‌هاي آماري Spearman، Kruskal-Wallis و Mann-Whitney با در نظر گرفتن سطح معني‌داري 0.050 P در نرم‌افزار SPSS استفاده شد. يافته‌ها: 38 بيمار (شامل 22 مرد و 16 زن) با ميانگين سن (10.6 ± 42.4 سال) بررسي شدند. مقدار چربي سگمنت‌هاي 3-1 (10.22 ± 11.63 درصد)، نواحي سطحي (11.67 ± 19.00 درصد) و عمقي سگمنت‌هاي 8-4 (12.59 ± 23.01 درصد) و بخش سطحي سگمنت 5 (12.19 ± 20.91 درصد) و كل كبد (11.57 ± 18.44 درصد) محاسبه گرديد. ارتباط خطي مستقيم بين مقدار چربي ناحيه‌ي سطحي سگمنت 5، با يافته‌هاي بيوپسي مشاهده گرديد (0.001 = P، 0.86 = 2R). مقدار ميانگين چربي سگمنت‌هاي 3-1، از ساير نواحي آناتوميك كمتر (0.050 P) و اختلاف مقدار چربي ساير گروه‌ها معني‌دار نبود (0.050 P). نتيجه‌گيري: توزيع فضايي چربي كبد در بيماران كبد چرب غير الكلي، غير يكنواخت است.