مقايسه‌ي اثر درماني دو روش كارپكتومي رديف پروگزيمال و آرترودزيز ميدكارپال در بيماران با شكستگي و در رفتگي اسكافوئيد

مقدمه: شكستگي اسكافوئيد و دررفتگي اسكافولونيت از آسيب‌هاي شايع در استخوان‌هاي كارپال است كه با عوارضي مثل كلاپس پيشرفته‌ي اسكافولونيت (Scapholunate advanced collapse يا SLAC) يا كلاپس پيشرفته‌ي نان يونيون اسكافوئيد (Scaphoid nonunion advanced collapse يا SNAC) در اين بيماران همراهي دارد. هدف از انجام اين مطالعه، مقايسه‌ي اثر درماني روش‌هاي Proximal row carpectomy (PRC) و Midcarpal artherodesis (MCA) در بيماران SNAC و SLAC در مرحله‌‌ي 2 (Stage 2) بود. روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي، 30 بيمار مبتلا به SNAC (21 نفر) و SLAC (9 نفر) كه در سال 1395 جهت انجام عمل جراحي PRC يا MCA مراجعه كرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. بيماران بر اساس نوع روش جراحي PRC يا MCA به دو گروه تقسيم شدند و عواملي مانند دامنه‌ي حركت، شدت درد و قدرت مشت كردن در فواصل 2، 6 و 12 ماه بعد از عمل مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين شدت درد در بيماران گروه PRC در 2، 6 و 12 ماه بعد از عمل به ترتيب 3.30، 2.50 و 0.75 و ميانگين شدت درد در گروه MCA به ترتيب 1.85، 1.01 و 0.35 بود. بين دو گروه اختلاف معني‌داري بر اساس شدت درد در 2 و 6 ماه بعد از عمل وجود داشت (0.05 P)، اما اختلاف معني‌داري بر اساس شدت درد در 12 ماه بعد از عمل وجود نداشت (0.28 = P). همچنين، بين دو گروه اختلاف معني‌داري بر اساس دامنه‌ي حركت و قدرت مشت كردن وجود نداشت (0.05 P). نتيجه‌گيري: درد بعد از عمل در بيماران تحت روش MCA كمتر از بيماران تحت PRC است، اما تفاوتي بين دو روش در دامنه‌ي حركت و مشت كردن بعد از عمل وجود ندارد.