بررسي مقايسه‌اي تأثير قليايي كردن ليدوكائين داخل كاف لوله‌ي تراشه با ليدوكائين تزريق وريدي بر پيش‌گيري از سرفه و گلودرد بعد از عمل

مقدمه: سرفه و گلودرد، از شايع‌ترين عوارضي است كه به دنبال اينتوباسيون اتفاق مي‌افتد. داروهاي متعددي جهت كاهش اين موارد بررسي شدند، اما اطلاعات در اين زمينه محدود و متناقض است. مطالعه‌ي حاضر، با هدف مقايسه‌ي تأثير ليدوكائين قليايي اينتراكاف و ليدوكائين تزريق وريدي با گروه شاهد انجام شد. روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر از نوع كارآزمايي باليني تصادفي شده‌ي شاهددار دو سو كور بود كه بر روي 99 نفر از بيماران تحت اينتوباسيون انجام شد. بيماران به صورت تصادفي به سه گروه شامل گروه ليدوكائين قليايي اينتراكاف (33 نفر)، گروه ليدوكائين تزريق وريدي (33 نفر) و گروه شاهد (33 نفر) تقسيم شدند. در اين گروه كاف با هوا تا فشار اوليه‌ي زير ۳۰ سانتي‌متر آب پر گرديد. فراواني سرفه و شدت گلودرد بر اساس معيار ديداري سنجش درد (Visual analog scale يا VAS) بلافاصله بعد از اكستوباسيون و در زمان‌هاي ۱۵ دقيقه، 1، 2، 3، 12 و ۲۴ساعت بعد از اكستوباسيون اندازه‌گيري و مقايسه شد. يافته‌ها: شدت گلودرد در زمان‌هاي مختلف در سه گروه تفاوت معني‌داري نداشت (0.050 P)، اما طي 24 ساعت در هر سه گروه ليدوكائين قليايي اينتراكاف (0.001 P)، ليدوكائين تزريق وريدي (0.001 P) و شاهد (0.001 = P) به صورت معني‌داري كاهش يافت. شدت گلودرد در طي 24 ساعت در هر سه گروه به صورت معني‌داري كاهش يافت (0.050 P). مقايسه‌ي تعداد سرفه در زمان‌هاي بلافاصله پس از اكستوباسيون (0.005 = P) و پس از 24ساعت (0.007 = P) در گروه ليدوكائين قليايي اينتراكاف كمتر از سايرين بود. تعداد سرفه طي 24 ساعت در هر سه گروه ليدوكائين قليايي اينتراكاف (0.040 = P)، ليدوكائين تزريق وريدي (0.001 = P) و شاهد (0.002 = P) به صورت معني‌داري كاهش يافت. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي مطالعه‌ي حاضر، تفاوت معني‌داري در استفاده از ليدوكائين تزريق وريدي، ليدوكائين قليايي اينتراكاف و گروه شاهد در كاهش دردگلو وجود ندارد، اما استفاده از ليدوكائين قليايي اينتراكاف، به صورت معني‌داري در كاهش سرفه مؤثر است.