ارزيابي پتانسيل هاي گردشگري براي بازآفريني بافت تاريخي شهر(مطالعه موردي: شهر اصفهان)

Assessing Tourism Potentials to Recreate the Historical Fabric of the City : Case study: Isfahan

بافت‌هاي تاريخي گنجينه‌ي گرانبهاي شهرهايي هستند كه نمود تمدن چندين هزار ساله مي‌باشند. گاهي اين گنجينه‌ها آن‌گونه كه بايد مورد توجه قرار نمي‌گيرند و از بين مي‌روند براي اين كه بافت‌ها به عنوان ميراث باقي بمانند بايد بتوان آن‌ها را غنا بخشيد و به جهانيان معرفي تمود از اين رو هدف اين پژوهش ارزيابي ميزان پتانسيل گردشگري براي بازآفريني بافت تاريخي شهر (مطالعه موردي: شهر اصفهان) است روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوه گردآوري اطلاعات توصيفي از نوع پيمايشي است. جامعه آماري شامل گردشگران داخلي شهر اصفهان كه به صورت نامحدود بود كه از اين تعداد با استفاده از فرمول نمونه گيري كوكران 384 نفر با استفاده از روش هدفمند وابسته به معيار به عنوان نمونه انتخاب شدند، ابزار اين پژوهش پرسشنامه استاندارد محقق ساخته پتانسيل گردشگري كه روايي پرسشنامه ها بر اساس روايي محتوايي، صوري و سازه مورد بررسي قرار گرفتند و پس از اصطلاحات لازم روايي مورد تائيد قرار گرفت و از سوي ديگرپايايي پرسش نامه ها با روش آلفاي كرونباخ 0/93 برآورد شد و تجزيه و تحليل داده ها از طريق نرم افزار spss و با كاربرد آزمون خي‌دو انجام گرفت. يافته‌ها: پتانسيل گردشگري بافت تاريخي شهر اصفهان در جهت بازآفريني از بعد اجتماعي- فرهنگي در حد مطلوب، در بعد زيست محيطي، كالبدي و اقتصادي در حد نسبتاً مطلوب است. نتيجه گيري: بافت تاريخي كلان شهر اصفهان با وجود بناهاي شاخص تاريخي و پتانسيل هاي لازم جهت جذب گردشگر متاًسفانه با مشكلاتي از قبيل تراكم بالاي جمعيت، ترافيك سنگين، كاربريهاي ناسازگار و غيره مواجه بوده و آثار فرسودگي در جاي جاي اين بافت تاريخي به چشم مي خورد، به گونه​اي كه علاوه بر ساختار كالبدي، هويت فرهنگي و تاريخي شهر نيز در معرض خطر نابودي قرار گرفته است.

Introduction & Objective: Historical textures are precious treasures of cities that are the manifestation of several thousand years of civilization. Sometimes these treasures are not taken care of as they should be and are destroyed. In order for tissues to remain as heritage, they must be able to be enriched and introduced to the world. Therefore, the purpose of this study is to evaluate the potential of tourism to recreate the historical context of the Isfahan city Method: The present study is applied in terms of purpose and descriptive survey in terms of how to collect information. The statistical population included domestic tourists in Isfahan, which was unlimited. From this number, 384 people were selected as a sample using Cochran's sampling formula using a criterion-dependent purposive method. The research tool was a standard questionnaire developed by a tourism potential that The questionnaires were evaluated based on content, face and structural validity and after the necessary terms, the validity was confirmed. On the other hand, the reliability of the questionnaires was estimated by Cronbach's alpha method of 0.93 and data analysis through software. spss and was performed using Khido test. Findings: The tourism potential of the historical context of Isfahan in order to recreate the socio-cultural dimension is desirable, in the environmental, physical and economic dimensions is relatively desirable. Conclusion: The historical context of Isfahan metropolis, despite the historic buildings and the necessary potentials to attract tourists, unfortunately, faces problems such as high population density, heavy traffic, incompatible uses, etc., and the effects of erosion can be seen in places of this historical context. In addition to the physical structure, the cultural and historical identity of the city is also in danger of extinction.