عنوان مقاله :
ايران و چندجانبه گرايي راهبردي مبتني‌بر ديپلماسي علم: مطالعه‌ي تطبيقي حضور ايران، تركيه، عربستان و مالزي در سازمان‌هاي بين‌المللي علم و فناوري
عنوان به زبان ديگر :
Iran and Strategic Multilateralism Based on Science Diplomacy: A Comparative Study of the Presence of Iran, Turkey, Saudi Arabia and Malaysia in International Science and Technology Organizations
پديد آورندگان :
نوروزي، عفت پژوهشكده مطالعات فناوري، تهران، ايران , مهرابي كوشكي، راضيه پژوهشكده مطالعات فناوري، تهران، ايران , مشايخ، جواد پژوهشكده مطالعات فناوري، تهران، ايران
كليدواژه :
ديپلماسي علمي , سازمان‌هاي بين‌المللي , علم و فناوري , سياست خارجي , همكاري علمي , سياست‌گذاري علم , توليد علم
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر بررسي چگونگي بهره‌برداري كشورهاي اسلامي ايران، تركيه، عربستان و مالزي از سازمان‌هاي بين‌المللي حوزه‌ي علم و فناوري و ظرفيت‌ها و فرصت‌هاي مغفول‌مانده‌ي ايران در اين حوزه است. در اين راستا ابتدا مهم‌ترين سازمان‌هاي بين‌المللي در حوزه علم و فناوري، در بُعد منطقه‌اي و جهاني، شناسايي شده و ميزان حضور و بهره‌برداري كشورهاي مذكور با ايران مقايسه گرديد. در اين نوشتار مصاحبه و تحليل نظرات خبرگان حوزه علم و فناوري نشان مي‌دهد هرچند به‌لحاظ كمّي حضور ايران در فرآيندهاي چندجانبه بين‌المللي اين حوزه سطح قابل قبولي دارد، اما به‌لحاظ كيفي مطلوب نيست. مهم‌ترين دليل اين امر، كمبود نيروي انساني داراي مهارت در حوزه‌ي همكاري‌هاي بين‌المللي علم و فناوري و سطح پايين دانش تخصصي فعالان اين حوزه است. عضويت ايران در نهادهاي بين‌المللي غالباً به‌صورت غيرمتمركز بوده و نمايندگان ايراني از حضور يك‌ديگر اطلاع ندارند و نمي‌توانند از تجارب و ظرفيت‌هاي موجود حداكثر استفاده را ببرند. ناهماهنگي و عدم هم‌سويي نمايندگان حاضر در اين سازمان‌ها بسيار جدي است. از چالش‌هاي اصلي حضور نمايندگان در نهادهاي بين‌المللي مي‌توان به مواردي هم‌چون: تعامل با سازمان‌هاي اصلي متولي ازجمله وزارت امور خارجه، عدم جديت ساير سازمان‌ها در تعاملات خود، عدم شفافيت قوانين داخلي و عدم اشراف بر قوانين و حقوق بين‌المللي اشاره كرد.
چكيده لاتين :
The purpose of this study is to investigate how the Islamic countries of Iran, Turkey, Saudi Arabia and Malaysia exploit international organizations in the field of science and technology and the neglected capacities and opportunities of Iran in this field. In this regard, first, the most important international organizations in the field of science and technology were identified in the regional and global dimensions and the presence and exploitation of these countries were compared with Iran. In this article, interviews and analysis of the experts’ opinions in the field of science and technology show that although Iran's presence in the international multilateral processes in this field is acceptable in terms of quantity, it is not desirable in terms of quality. The most important reason for this is the lack of skilled manpower in the field of international science and technology cooperation and the low level of specialized knowledge of activists in this field. Iran's membership in international institutions is often decentralized, and Iranian representatives are unaware of each other's presence and cannot make use of the most of existing experiences and capacities. The inconsistency and lack of the representatives’ alignment in these organizations is very serious. among the main challenges of the presence of representatives in international institutions can be mentioned these cases: the interaction with key responsible organizations, including the Ministry of Foreign Affairs, the lack of seriousness of other organizations in their interactions, the lack of transparency in domestic law, and the lack of oversight of international law and law.
