تأثير هشت هفته تمرينات تناوبي شديد بر گيرنده‌ي كينازي نوع II قلب و سطوح پلاسمايي ميوستاتين Ratهاي نر

مقدمه: فعاليت ورزشي با تغيير در غلظت عوامل رشدي و گيرنده‌هاي آن، ممكن است اثرات مفيدي براي عضله‌ي قلبي داشته باشد. از اين رو، هدف از انجام مطالعه‌ي حاضر، بررسي تأثير هشت هفته تمرينات تناوبي شديد بر گيرنده‌ي كينازي نوع II قلب و سطوح پلاسمايي ميوستاتين Ratهاي نر بود.روش‌ها: تعداد 20 سر موش صحرايي نر با محدوده‌ي سني سه ماه، بعد از گذراندن دوره‌ي آشناسازي، به صورت تصادفي به دو گروه شاهد (10 = n) و مورد يا تمرين تناوبي شديد (10 = n) تقسيم شدند. تمرينات تناوبي شديد با شدت 9585 درصد و شيب 20 درجه در مدت زمان 80 دقيقه در طول هشت هفته و هر هفته پنج جلسه به طول انجاميد. ميوستاتين به روش Enzymelinked immunosorbent assay (ELISA) و گيرنده‌ي كينازي نوع II بطن چپ قلب به روش Immunohistochemistry (IHC) اندازه‌گيري شد. داده‌‌هاي به دست آمده توسط آزمون Independent t در سطح معني‌‌داري P 0.050 تجزيه و تحليل شدند.يافته‌ها: با مقايسه‌ي بين گروهي، اختلاف معني‌داري در متغير ميوستاتين ميان گروه‌هاي مورد و شاهد ديده شد (0/001 = P)، اما اختلاف معني‌داري ميان گروه‌‌ها در گيرنده‌ي كينازي نوع II قلب مشاهده نشد (0/820 = P).نتيجه‌گيري: با احتياط به نظر مي‌رسد تمرينات تناوبي شديد، اثرات مطلوبي بر كاهش ميوستاتين دارد، اما بر گيرنده‌ي كينازي نوع II قلب تأثيري ندارد.