بررسي فراواني تصويربرداري مناسب با استفاده از آزمون تصويربرداري تشديد مغناطيسي (MRI) در بيماران سرپايي مراجعه كننده به بيمارستان هاجر (س) شهركرد در سال 1396

مقدمه: آزمون تصويربرداري تشديد مغناطيسي (Magnetic resonance imaging يا MRI)، با توجه به ماهيت غير تهاجمي و كاربرد پرتوهاي غير يونيزان، سهم به سزايي در درخواست‌هاي تصويربرداري تشخيصي ايفا مي‌نمايد. هدف از انجام اين مطالعه، بررسي استفاده‌ي مناسب آزمون MRI در بيمارستان هاجر (س) شهركرد بر روي بيماران سرپايي مراجعه كننده در سال 1396 بود.روش‌ها: اين مطالعه‌، از نوع توصيفي مقطعي بود. جامعه‌ي آماري، شامل 438 بيمار سرپايي با روش نمونه‌گيري تصادفي منظم بود كه از بين كل بيماران سرپايي مراجعه كننده براي استفاده از خدمات تصويربرداري MRI در سال 1396 انتخاب گرديدند. داده‌هاي مورد نظر (سن، جنس، نوع آزمون MRI، ناحيه‌ي مورد آزمون، تخصص پزشك درخواست كننده، استفاده از ماده‌ي كنتراست‌زا و برايند تشخيصي آزمون)، از طريق چك ليست محقق ساخته از پرونده‌ي بيماران استخراج شد. تجزيه و تحليل داده‌ها، با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي و آزمون 2χ انجام شد.يافته‌ها: ميزان بازده آزمون MRI در بيماران سرپايي 81.3 درصد برآورد گرديد. بيشترين درخواست MRI در زنان (64.4 درصد)، در محدوده‌ي سني 60-41 سال (45.2 درصد) و ناحيه‌ي لومبوساكرال (43.2 درصد) بوده است. تفاوت معني‌داري بين نواحي مورد آزمون و رده‌ي سني بيماران (0.001 = P)، فراواني گزارش تشخيصي و رده‌ي سني (P 0.001) و تخصص پزشك درخواست كننده و فراواني گزارش با تشخيص (P 0.001) مشاهده شد. فراوان‌ترين درصد گزارش با تشخيص مربوط به ناحيه‌ي لومبوساكرال (50.0 درصد) بود (P 0.001).نتيجه‌گيري: بازده آزمون MRI در بيماران سرپايي در مركز دانشگاهي شهركرد مبتني بر ارايه‌ي تشخيص پزشكي در رده‌ي مناسبي قرار گرفت. بررسي‌هاي آتي در برگيرنده‌ي مطابقت درخواست آزمون MRI با درجات پيشنهاد شده‌ي دستورالعمل‌هاي پزشكي براي تعيين نرخ توجيه‌پذيري جامع پيشنهاد مي‌گردند.