بهبود كنتراست نسبي در سكانس تصويربرداري سه‌بعدي DESS به منظور تشخيص بهتر ناهنجاري‌هاي غضروفي زانو

اهداف هدف از اين مطالعه، مقايسه مقادير كنتراست نسبي در سكانس‌هاي سه‌بعدي DESS با دو زاويه فليپ ۴۰ و ۹۰ درجه با ساير سكانس‌هاي روتين به منظور اثبات كارآمدي اين سكانس در مقايسه با ساير سكانس‌هاي رايج نظير سكانس PD ،T2 ،STIR و سكانس سه‌بُعدي FLASH در مشاهده بهتر ضايعات حاصل از ناهنجاري‌هاي غضروفي در تصويربرداري تشديد مغناطيسي است. مواد و روش ها ۱۵ بيمار كه شامل ۹ آقا (۱۴-۵۶ سال) و شش خانم (۳۶-۶۵ سال) كه داراي علائم زانو‌درد بودند با معرفي پزشك ارتوپد تحت تصويربرداري تشديد مغناطيسي (MRI) با استفاده از سكانس‌هاي سه‌بُعدي DESS با دو زاويه فليپ ۹۰ و ۴۰ با سكانس‌هاي PD T2 ،STIR و سكانس سه‌بُعدي FLASH قرار گرفتند و تصاوير حاصل با استفاده از نرم‌افزار Radiant DICOM Viewer 4.6.9 مورد آناليز قرار گرفت و مقادير كنتراست نسبي براي تصاوير ساژيتال انتخاب‌شده در هر سكانس براي هر بيمار به دست آمد. آناليز آماري داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از نسخه 16 نرم‌افزار آماري SPSS انجام شد. يافته ها تست‌هاي آماري فريدمن و ويلكاكسون مقادير معنادار P (كمتر از ۰/۰۵) را بين تمام سكانس‌هاي مورد‌بررسي در اين مطالعه نشان دادند. سكانس DESS با زاويه فليپ ۹۰ درجه با داشتن ميانگين مقدار كنتراست نسبي 77/2667 داراي بهترين مقدار بود و در اين بين سكانس FLASH با داشتن مقدار ۳/۷۳۳ داراي كمترين مقدارميانگين كنتراست نسبي بود. نتيجه گيري سكانس DESS با زاويه فليپ ۹۰ درجه داراي بهترين مقادير كنتراست نسبي بود و بهترين سيگنال ممكن را از محل مايع مفصلي و نيز محل غضروف در تصوير فراهم كرد و بدين ترتيب امكان بررسي هرچه بهتر غضروف مفصلي را از نظر داشتن ضايعه مهيا مي‌كند؛ بنابراين سكانس DESS با زاويه فليپ ۹۰ درجه بهترين سكانس براي بررسي ناهنجاري‌هاي غضروفي در بين سكانس‌هاي مورد بررسي اين مطالعه است.