تعيين برازش الگوي خودكارآمدي‌تحصيلي بر اساس درگيري ‌تحصيلي، اهداف ‌پيشرفت و سازگاري ‌اجتماعي دانش‌آموزان دبيرستاني

مقدمه: سازگاري اجتماعي و پييشرفت تحصيلي دانش آموزان نيازمند به درگير شدن در يادگيري و خودكارآمدي آنها در تحصيل مي باشد. پژوهش حاضر با هدف تعيين برازش الگوي خودكارآمدي‌ تحصيلي بر اساس درگيري ‌تحصيلي، اهداف ‌پيشرفت و سازگاري ‌اجتماعي دانش‌آموزان دبيرستاني بود. روش كار: پژوهش حاضر توصيفي همبستگي مي باشد. جامعه آماري شامل كليه دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران بودند كه در سال تحصيلي 97-96 مشغول تحصيل بودند. 547 تن به عنوان نمونه به روش خوشه اي چندمرحله اي انتخاب و وارد پژوهش شدند. براي گردآوري داده‌ها از مقياس كارآمدي‌ دانش آموز مورگانجينكز (MorganJinks Student Efficacy Scale)، پرسشنامه درگيري ‌تحصيلي زرنگ (Zarang Educational Conflict Questionnaire)، پرسشنامه هدف‌ پيشرفت (Achievement Goal Questionnaire) و سياهه سازگاري (Adjustment Inventory) استفاده شد. داده ها به وسيله نرم افزار اس پي اس اس نسخه 22 مورد تحليل قرار گرفت.يافته ها: بين سازگاري‌اجتماعي، اهداف ‌پيشرفت و درگيري ‌تحصيلي (به استثناي مولفه اجتنابي) با ‌خودكارآمدي تحصيلي با 99% اطمينان همبستگي معنادار وجود داشت. متغير مذكور به ترتيب مقدار (0.49، 0.37، 0.21) از واريانس خودكارآمدي تحصيلي را تبيين كرد. شاخص‌هاي برازش نيز پس از اصلاح الگو، در حد مطلوب بودند (0.074).نتيجه گيري: همبستگي خودكارآمدي تحصيلي و درگيري تحصيلي با اهداف پيشرفت و سازگاري اجتماعي دانش آموزان در الگوي پيشنهادي از برازش خوبي برخوردار است. پيشنهاد مي‌شود كه بر روش هاي آموزشي با توجه به خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان و درگيري تحصيلي تاكيد شود تا پيشرفت و سازگاري اجتماعي در يادگيرندگان حاصل گردد.