تفاوتها و شباهتهاي رويكردهاي عرفاني به داستان حضرت موسي (ع) در متون عرفاني( قرن پنجم تا هفتم هجري)

نويسندگان‌و شاعران ‌عارف به داستان پيامبران به ويژه داستان حضرت موسي(ع) با رويكردهاي عرفاني متفاوت پرداخته و از آن براي طرح و بيان مباني‌ و مفاهيم عرفان و تعليم‌ آموزه‌هاي عرفاني بهره‌گرفته‌اند. هدف اين پژوهش؛ پاسخ به اين سوال است كه صاحبان آثار عرفاني درطول سه قرن پنجم تا هفتم هجري با چه رويكردهايي به‌ داستان حضرت موسي پرداخته و اين رويكردها از چه ويژگيهايي نسبت به هم برخوردارند. نتايج تحقيق نشان از تفاوت‌ در نگاه، سطح برداشت و هدف عارفان در استفاده از داستان حضرت ‌موسي دارد.لذا درمجموع ميتوان رويكردهاي عرفاني به اين داستان را، در طول سه قرن مورد نظر در چهار رويكرد عابدانه، عاشقانه، نمادين وتاويلي به اين شكل نشان كه؛ گرايش صاحبان متون عرفاني، از رويكرد عابدانه به رويكرد عاشقانه، نمادين ‌و تاويلي و به‌ تعبيري‌ سير زبان عرفان از زبان عبارت به زبان اشارت و گشوده شدن نگاه زيبايي شناسانه به مباحث عرفاني است.