تحليل مكاني كاربري هاي شهر كرمانشاه با ديدگاه پدافند غيرعامل در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي

پدافند غيرعامل از جمله موضوعاتي است كه در سال هاي اخير در طرح ها و برنامه هاي شهري مورد توجه قرار گرفته است. در حال حاضر در طرح هاي جامع شهري اين موضوع شامل ضوابط مشخصي در مورد مكان يابي كاربري ها و مقاوم سازي بناها مي باشد كه مي تواند براي هر شهري مورد استفاده قرار گيرد. شهر كرمانشاه نيز با توجه به موقعيت خود همواره ممكن است با مخاطرات طبيعي و مخاطرات انساني از جمله جنگ مواجه شود. هدف از پژوهش حاضر تحليل مكاني كاربري هاي شهر كرمانشاه با ديدگاه پدافند غيرعامل است. روش پژوهش نيز توصيفي – تحليلي است. جهت تحليل داده هاي پژوهش در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي از  توابع همپوشاني فازي و  عملگر گاما با ده لايه اطلاعاتي استفاده شده است. نتايج حاكي از آن است كه از بين مناطق 8 گانه شهر كرمانشاه مناطق 4 ، 5 و 7 كه از مناطق حاشيه هاي شهر محسوب مي شوند، بافت جديد بيشتري دارند. همچنين به دلايلي همچون دسترسي به فضاهاي باز، مطلوبيت در دسترسي ها، عدم فشردگي كاربري ها از لحاظ پدافندي وضعيت بهتري را نسبت به ديگر مناطق دارند؛ ولي مناطق 1و 6 با توجه به قرار گيري در مركز شهر و مناطق فشرده نسبت به 6 منطقه ديگر از عدم مطلوبيت بيشتري برخوردارند. نتيجه كلي پژوهش نشان مي دهد با توجه به اين كه در بين مناطق 8 گانه شهر كرمانشاه  حدود 5 منطقه آن از شرايط نامطلوبي به لحاظ پدافند غير عامل برخوردارند ، لذا شهر كرمانشاه به لحاظ ساختار و بافت شهري نسبت به پدافند غيرعامل در شرايط نامناسب و بحراني قرار دارد كه اين امر لزوم توجه برنامه ريزان شهري را مشخص مي نمايد.