بررسي علايم باليني بيماران مبتلا به سلياك مراجعه كننده به كلينيك خاتم‌الانبياء يزد در سال 1393

مقدمه: خصوصيات باليني بيماري سلياك، گوناگون هستند. سلياك به عنوان يك بيماري سيستميك شناخته شده است كه ممكن است درافراد در هر سني و نژادي بروزكند. علائم و نشانه هاي كلاسيك شايع شامل اسهال،كاهش وزن واتساع شكم مي باشد. بيماري سلياك داراي مجموعه‌اي از علائم ديگري مي‌باشد كه كمتر مورد توجه قرار مي گيرد. اين تظاهرات عبارتنداز: استئاتوره، يبوست، نفخ، آفت دهان، درد استخوان، آنمي، ويتيليگو، هيپوكلسمي، هيپوتيروئيدي و تشنج. لذا بر آن شديم تا شيوع علائم باليني گوارشي و غير گوارشي بيماران مبتلا به سلياك را مورد بررسي قرار دهيم. روش بررسي: اين مطالعه از نوع توصيفي مي باشد كه در سال 1393در كلينيك خاتم‌الانبيا يزد انجام شده است. در اين تحقيق علائم باليني گوارشي و غيرگوارشي 150 نفر بيمار مبتلا به سلياك مراجعه كننده به كلينيك خاتم‌الانبياء شهر يزد مورد بررسي قرار گرفتند. بيماراني به‌عنوان سلياك در اين مطالعه وارد شدند كه هم انتي بادي ضد ترانس‌گلوتاميناز بافتي مثبت داشتند و هم در بيوپسي اندوسكوپي مخاط دئودنوم درجاتي از آتروفي مخاطي داشتند. پس از جمع‌آوري داده‌ها اطلاعات كدگذاري شده وارد نرم‌افزارSPSS version 22 كرده با استفاده از آزمون‌هايchi-Square، T و Wilcoxonنتايج تجزيه و تحليل گرديد. نتايج: نتايج نشان داد كه بيماري سلياك در جامعه مورد مطالعه در زنان 1.3 برابر شايع‌تر از مردان است. همچنين در بين علائم مورد بررسي، آنمي با 40.67 درصد بيشترين شيوع و تشنج با 0.67 درصد كمترين شيوع را به خود اختصاص دادند. هيپوتيروئيدي با 26 درصد شيوع پس از آنمي بيشترين شيوع را در كل داشت. اسهال با 24.7 درصد بيشترين شيوع را در علائم گوارشي دارد و پس از آنمي و هيپوتيروئيدي در رده سوم بيشترين شيوع قرار دارد. نتيجه‌گيري: اين تحقيق نشان داد كه علائم غيرگوارشي شيوع بالاتري نسبت به علائم گوارشي مثل اسهال، استئاتوره، كاهش وزن، تهوع و استفراغ، درد شكم، نفخ، و آفت دهان در بيماران مبتلا به سلياك دارد.