بررسي آزمايشات غربالگري بيماري‌هاي اندوكرين مراجعين بخش بيماري‌هاي دهان دانشكده دندانپزشكي يزد در سال تحصيلي 95-1394

مقدمه: دغدغه اصلي سيستم كنوني درخواست تست‌هاي آزمايشگاهي مي‌باشد كه نتايج به‌دست آمده، بسياري از اين تست‌ها به نفع مراقبت از بيمار نمي باشد. هم‌چنين آزمايش‌هاي غير ضروري باعث ايجاد خطرات اضافي، برنامه‌هاي ناكارآمد اتاق عمل و هزينه‌هاي غيرضروري براي بيمار مي‌شود. لذا هدف اين مطالعه تعيين توزيع فراواني نتايج تست‌هاي آزمايشگاهي اندوكرين در مراجعين بخش تشخيص دانشكده دندانپزشكي يزد در سال تحصيلي 95-1394 است. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي مقطعي برروي 273 بيمار مراجعه كننده به بخش بيماري‌هاي دهان، فك و صورت در يازه زماني مهرماه 1394 تا شهريورماه 1395 انجام شد. اطلاعات سن و جنس، بررسي بيماري سيستميك و نوع آن، تاريخچه پزشكي و معاينات باليني بيمار، نوع تست‌هاي درخواستي و هم‌چنين علت درخواست براي هر بيمار توسط نرم‌افزار آماري SPSS version 22 و آزمون كاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. سطح معني‌داري در اين مطالعه P 0.05 در نظر گرفته شد. نتايج: براساس نتايج اين مطالعه ميانگين سني افراد مورد مطالعه، 40 و انحراف معيار سن افراد، 14/3 با دامنه سني 83-6 سال بود. نتايج آزمون آماري كاي اسكور نشان داد كه رابطه و همبستگي معناداري بين نتايج تست‌هاي آزمايشگاهي FBS ، HbA1c ، T3 و TSH با سن بيماران وجود دارد. (P 0.05) هم‌چنين نتايج آزمايش 2hpp نشان داد كه بين بيماران زن و مرد اختلاف معناداري وجود دارد (P 0.05). نتيجه‌گيري: نتايج اكثر تست‌هاي اندوكريني بيماران مراجعه كننده به بخش بيماري‌هاي دهان، فك و صورت در اين مقطع زماني طبيعي بوده كه مي‌تواند نشان دهنده آمادگي مراجعين جهت تحمل درمان هاي دنداني باشد.