اثر آفلاتوكسين B1 بر قابليت هضم و فراسنجه هاي تخميري شكمبه اي جيره غذايي گوسفند در شرايط آزمايشگاهي

هدف از انجام اين مطالعه، بررسي تأثير سطوح مختلف آفلاتوكسين بر توليد گاز، فراسنجه هاي شكمبه اي و قابليت هضم ماده خشك و آلي جيره غذايي گوسفند در شرايط آزمايشگاهي بود. اين آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي با 5 تيمار و 4 تكرار انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل 1جيره غذايي بدون آفلاتوكسين و متانول (شاهد)، 2 جيره غذايي شاهد همراه با متانول 3 جيره غذايي همراه با متانول حاوي 400 نانوگرم آفلاتوكسين B1 در ميلي ليتر، 4 جيره غذايي همراه با متانول حاوي 800 نانوگرم آفلاتوكسين B1در ميلي ليتر 5 جيره غذايي همراه با متانول حاوي 1200 نانوگرم آفلاتوكسين B1در ميلي ليتر مايع شكمبه بودند. براي اندازه گيري ميزان توليد گاز و قابليت هضم، از شيشه هاي مخصوص با حجم 100 ميلي ليتر به روش كشت ثابت استفاده شد. تيمارها در زمان هاي0، 12، 24، 36، 48، 60، 72، 84، 96 ساعت انكوباسيون و ميزان گاز توليدي به كمك فشارسنج در دماي 39 درجه سانتي گراد اندازه گيري شد. نتايج به دست آمده نشان داد كه تيمارهاي داراي سطوح بالاي آفلاتوكسين، به خصوص سطح 1200 نانوگرم درميلي ليتر مايع شكمبه، سبب كاهش معني داري در توليد گاز در مقايسه با تيمارهاي فاقد آفلاتوكسين شدند. افزودن سطوح مختلف آفلاتوكسين B1 سبب كاهش معني داري در قابليت هضم ماده خشك و آلي، توليد توده ميكروبي و عامل تفكيك پذيري در مقايسه با تيمار شاهد گرديد. نتايج اين مطالعه نشان داد شرايط تخميري محيط كشت در سطح پايين آفلاتوكسين چندان تحت تاثير قرار نمي گيرد و ميكروارگانيسم‌هاي شكمبه‌اي توانايي خنثي سازي آفلاتوكسين را دارد. ولي با افزايش سطح آفلاتوكسين در جيره غذايي، ميزان توليد گاز، توليد توده ميكروبي، عامل تفكيك پذيري و قابليت هضم ماده خشك و ماده آلي به طور قابل ملاحظه اي كاهش يافت. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت آفلاتوكسين سبب تغيير فرآيند هاي تخميري شكمبه همراه با كاهش تجزيه پذيري مواد خوراكي مي شود كه اين تغييرات وابسته به غلظت آفلاتوكسين B1 است.