طراحي مدل توسعه گردشگري ماجراجويانه ورزشي براساس نظريه داده‌بنياد

پژوهش حاضر با هدف طراحي مدل توسعه گردشگري ماجراجويانه ورزشي براساس نظريه داده‌بنياد انجام شد. اين پژوهش با استفاده از روش كيفي با اجراي مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته با 16 نفر شامل اساتيد و خبرگان مديريت ورزشي (شش نفر)، افراد باتجربه و نخبه ادارات ورزش و جوانان (پنج نفر)، كارشناسان اداره ميراث فرهنگي و گردشگري (سه نفر) و افراد فعال در ورزش‌هاي ماجراجويانه (دو نفر) كه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند، انجام شد. روش ﺟﻤﻊ آوري اﻃﻼﻋﺎت از طريق ﻣﻄﺎلعه پژوهش‌هاي پيشين و اجراي مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته بود. ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻲ رواﻳﻲ صوري و محتوايي، يافته‌هاي ﭘﮋوﻫﺶ به ﻣﺸﺎرﻛﺖﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اراﺋﻪ شد و آن‌ها ﻣﺘﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪكردند و سپس، ﻧﻈﺮهاي آن‌ها اﻋﻤﺎل ﺷﺪ. روش استفاده‌شده براي بررسي پايايي، روش توافق درون‌موضوعي بود. ميانگين ميزان توافق درون‌موضوعي 0.79 گزارش شد. برمبناي يافته‌ها، ضرورت‌ها و چالش‌ها در اين پژوهش شامل اجتماعي و فرهنگي، اشتغال مبتني‌بر كارآفريني، مديريت هيجان، مديريت ارتباطات و زيرساخت‌ها بودند. موانع شامل اداريمديريتي، امكانات و تجهيزات، فردي، مالي و اقتصادي، امنيتي، روساخت‌ها و اطلاع رساني بودند. بسترها شامل قوانين و آيين‌‌نامه، فرهنگي و اطلاعاتي، آكادميك و نيروي انساني متخصص بودند. راهكارها شامل مديريت ايمني، آموزش و فرهنگ‌سازي، مديريت اماكن و رويداد و مديريت كيفيت و نوآوري بودند. همچنين، اثرات شامل اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي بودند؛ بنابراين، پيشنهاد مي‌شود به‌منظور توسعه گردشگري ماجراجويانه ورزشي، با توجه به عوامل شناسايي‌شده، سياست‌هاي مديريتي در راستاي پيشبرد گردشگري ماجراجويانه ورزشي تعيين و اجرا شوند.