عنوان مقاله :
اﺛﺮ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﭘﺘﺎﺳﯿﻢ و ﻣﻨﮕﻨﺰ ﺑﺮ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮐﻤﯽ و ﮐﯿﻔﯽ ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ در ﺷﻤﺎل ﺧﻮزﺳﺘﺎن
عنوان به زبان ديگر :
Effect of potassium and manganese on qualitative and quantitative yield of sugar beet in the north of Khuzestan
پديد آورندگان :
عبيدي، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد دزفول , حبيبي خانياني، بهنام دانشگاه آزاد اسلامي واحد دزفول - گروه زراعت , شريفي، حميد مركز تحقيقات كشاورزي صفي آباد دزفول
كليدواژه :
تغذيه گياهي , ريزمغذي , شكر سفيد , عناصر پرمصرف , عناصر كم مصرف , قند خام
چكيده فارسي :
به منظور تعيين اثر مقادير مختلف پتاسيم و منگنز بر خصوصيات و عملكرد كمي و كيفي چغندرقند در منطقه شمال خوزستان، آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده نواري با سه تكرار به صورت كشت پاييزه سال زراعي 93-1392 در منطقه هفت تپه شهرستان شوش دانيال اجرا گرديد. در اجراي اين تحقيق از ژنوتيپ منوژرم مقاوم و پرمحصول اسپارتاك استفاده شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل كود پتاسيم در چهار سطح 0، 1، 2، 3 كيلوگرم در هكتار و منگنز در سه سطح0، 1، 2 كيلوگرم در هكتار بودند. مصرف كود پتاسيم به صورت محلول پاشي اثر معني داري بر عملكرد ريشه و شكر سفيد داشت. بالاترين عملكرد ريشه و شكر در تيمار 3 كيلوگرم در هكتار كود پتاسيم با عملكرد ريشه 80/6 تن در هكتار و عملكرد شكر سفيد 13/63 تن در هكتار حاصل گرديد. كاربرد منگنز اثر معني داري بر عملكرد ريشه و ساير صفات مورد بررسي نداشت. همچنين، كاربرد سطوح مختلف كودهاي پتاسيم و منگنز تاثير چنداني بر خصوصيات كيفي چغندرقند از قبيل نيتروژن مضره، سديم و پتاسيم موجود در ريشه، ضريب استحصال قند، درصد قند ملاس، درصد قند خام و درصد قند سفيد نداشت. در مجموع، مصرف پتاسيم و منگنز در طول دوره رشد رويشي بوته هاي چغندرقند قابل توصيه مي باشد.
چكيده لاتين :
In order to investigate the effect of different amounts of potassium and manganese on qualitative and quantitative yield and other traits of sugar beet in the northern of Khuzestan, a split block experiment was conducted based on complete randomly block with 12 treatments in three replication in fall cropping season October 2013-2014 in farmland of Haft Tapeh area of Susa city. A resistant mono germ genotype with high yielding named Spartak was used in this study. Examined factors included employing potassium fertilizer treatment in four levels of 0, 1, 2 and 3 kg/ha and manganese fertilizer in 0, 1, 2 kg/ha rates. Spraying with potassium fertilizer had a significant effect on root and white sugar yield. The highest root and sugar yield in treatment were achieved with 3 kg/ha of potassium fertilizer with 80.6 ton/ha root yield and 13.63 ton/ha white sugar yield. Using manganese fertilizer hadn’t significant effect on root yield and other studied traits. Also, using different rates of potassium and manganese fertilizers did not have much influence on qualitative characteristics of sugar beet such as nitrogen, sodium and potassium amounts in root, sugar extraction coefficient, molasses percentage, raw sugar and white sugar percentage. On the whole, using potassium and manganese during the vegetative growth stage of sugar beet is recommendable.
عنوان نشريه :
بوم شناسي گياهان زراعي