محيط زيست تالاب بزنگان

تالاب‌ها از نظر زيستي در زمره متنوع‌ترين اكوسيستم‌هاي كرة زمين محسوب مي‌شوند. ويژگي‌هاي طبيعي مناسب و دسترسي آسان به تالاب‌ها، اغلب موجب شده است كه در گذشته در تصميم‌گيري‌ها براي استفاده و حفاظت، مورد غفلت قرار گيرند و اين امر لزوم توجه به تالاب‌ها را دوچندان مي‌نمايد. در ميان تالاب‌هاي موجود در ايران تالاب بزنگان داراي جايگاه خاصي است زيرا بزرگ‌ترين و تنها درياچة طبيعي شمال شرق ايران، در استان خراسان رضوي، است كه پرندگان بسياري براي زمستان‌گذراني يا جوجه‌آوري به‌سوي آن مي‌آيند. تالاب بزنگان از نوع درياچه‌هاي هولوميكتيك‌ است و مطابق طبقه‌بندي رامسر در گروه Q از تالاب‌هاي داخلي قرار مي‌گيرد كه اين طبقه معرف درياچه‌هاي شور و لب شور دائمي است. به‌دليل موقعيت خاصي كه اين تالاب دارد، محل تردد و گذر دائمي افراد نيست و نسبت به مناطق جغرافيايي ديگر كمتر با رفت‌وآمد افراد روبه‌روست. براي مديريت صحيح اين تالاب نظرات و ايده‌هاي مختلفي ارائه شده است ولي حفاظت صحيح، پايدار و يكپارچه از تالاب تنها زماني ميسر مي‌شود كه در مديريت پايدار تالاب بزنگان، سازوكارهاي جلب مشاركت سازمان‌هاي مردم نهاد و جامعه محلي تدارك ديده شود. چنين اقداماتي نه‌تنها به ارزش افزوده اين سرمايه طبيعي در منطقه خواهد افزود بلكه بستر لازم را براي دستيابي به توسعة پايدار با گسترش فعاليت‌هاي طبيعت‌گردي، به‌ويژه حضور گردشگران حيات‌وحش و گردشگران پرنده‌نگر، فراهم خواهد نمود.