مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - ارزش غذايي گونه‌هاي آبزي صيد دورريز در سواحل استان خوزستان

چكيده فارسي :

در اين مطالعه به منظور يافتن اقلام غذايي با صرفه اقتصادي جهت جايگزيني پودر و روغن ماهي به بررسي ارزش غذايي آبزيان صيد دورريز پرداخته شده است. لاشه آبزيان صيد دورريز لنج هاي صيادي با همكاري شيلات خوزستان در آب هاي شمال غربي خليج فارس در مناطق صيادي در سواحل خوزستان از مهر 1390 تا شهريور 1391 جمع آوري گرديد؛ سپس مورد آناليز شيميايي قرار گرفتند. بر حسب گروه هاي آبزيان بيشترين درصد پروتئين ( 2/088±77/84) در راسته سوف ماهيان متعلق به گونه يال اسبي كوچك (Eupleurogrammmus muticus) و كمترين درصد (0/322±40/40) در گونه ميد (Liza klunzingri)، بيشترين درصد چربي (0/277±3/77) در گونه ميد ديده شد. كمترين درصد چربي (0/025±3/34) در گونه زمين كن خال باله ( Grammamnoplites suppositus)، بيش ترين درصد خاكستر (0/377±28/14 ) در گونه زبان گاوي درشت پو لك (Cynoglossus arel) و گونه نوار ماهي (Acanthocephola abbreviata) و كمترين درصد ( 0/020±0/70 ) در گونه اسكوئيد (Loligo dluvaluceli) سنجيده شده است. در مطالعه حاضر اغلب گونه هاي صيد دورريز از درصد پروتئين، چربي و خاكستر در حد قابل قبول برخوردار هستند. گونه هاي صيد دورريز اقلام مغذي با صرفه اقتصادي هستند و توانايي استفاده در غذاي آبزيان به صورت تازه (منجمد با حداقل فرآوري و يا در صورت استفاده با ارزش افزوده به صورت پودر و روغن استحصال شده جايگزين مناسب پودر و روغن ماهي تجاري مي باشد. اين منبع مي تواند نقش مؤثري در توسعه صنعت آبزي پروري منطقه داشته باشد.