عنوان مقاله :
تأثير سياست مالي بر رشد اقتصادي ايران
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Fiscal Policy on Economic Growth in Iran
پديد آورندگان :
دهقاني، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب - دانشكده اقتصاد و حسابداري , يحيي پور، افسون دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب - دانشكده اقتصاد و حسابداري
كليدواژه :
سياست مالي , رشد اقتصادي , درجه بازبودن اقتصادي , سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي
چكيده فارسي :
پايداري مالي، به‌طور كلي، با سياست‌هاي جاري و آتي دولت‌ها مرتبط است. اگر دولت‌ها انتظار نداشته باشند كه سياست‌هاي جاري و آتي به برقراري محدوديت بين دوره‌اي بودجه منجر شود، به آن سياست مالي ناپايدار گفته مي‌شود. در اين پژوهش، دربارة تأثير سياست مالي بر رشد اقتصادي ايران، طيِّ دورة 1350 تا 1393، با استفاده از روش ARDL بررسي انجام شده است. از لگاريتم توليد ناخالص داخلي به‌عنوان رشد اقتصادي متغير وابسته و سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي، درجة باز بودن اقتصادي و اقدامات سياست مالي، شامل مخارج مصرفي دولت در بخش عمراني و جاري و درآمد مالياتي دولت، به‌عنوان متغيرهاي مستقل براي برآورد مدل، استفاده شده است. نتايج نشان‌دهندة آن است كه وقفة توليد ناخالص داخلي تا دو سال تأثير مثبت و معناداري بر متغير رشد دارد و متغيرهاي سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي، درآمد مالياتي، درجة باز بودن اقتصادي و مخارج مصرفي دولت تأثير مثبت معناداري بر رشد اقتصادي دارند. تأثير مخارج جاري دولت و مصارف دولت در بخش جاري تأثير منفي و معناداري تا دو دوره بر توليد ناخالص داخلي در كشور دارد.
چكيده لاتين :
Financial sustainability is generally linked to current and future government policies. If governments do not expect current and future policies to create a periodic budget constraint, fiscal policy is called unsustainable. In this study, the effect of financial policy on Iran’s economic growth over the period 1350-2014 has been investigated using the ARDL method. The logarithms of GDP as the economic growth of dependent variable and foreign direct investment, the degree of economic openness and financial policy measures, including government consumption expenditures in the construction sector and current state taxes, are used as independent variables for model estimation. The results indicate that the GDP gap of up to two years has a positive and significant effect on the growth variable, foreign direct investment, tax revenue, economic openness and government expenditures. The effect of current government expenditures and government expenditures in the current sector has a negative and significant effect on GDP per capita in Iran.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه اقتصاد و كسب و كار
