بررسي نقش شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در كيفيت زندگي (مورد مطالعه: كاربران 20 تا 49 ساله شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در شهر تهران)

در چند دهة اخير، زندگي انسان­ها، شديداً تحت تأثير ارتباطات نوين، قرار گرفته است؛ اين واقعيت نه تنها زندگي اجتماعي انسان را متأثر ساخته، بلكه به خصوصي­ترين ابعاد زندگي او رسوخ نموده است. در اين ميان شبكه‌هاي اجتماعي مجازي به عنوان بخشي از اين رسانه‌ها و ارتباطات نوين، امكاني را فراهم آورده‌اند كه كاربران به واسطه آنها از يك سو علاقه مندي‌ها، افكار و فعاليت‌هاي خودشان را با ديگران به اشتراك مي‌گذارند، از ديگر سو اين شبكه‌ها بر روي درك و دريافت افراد از وضعيت زندگي خود در همه زمينه‌ها اعم از فرهنگي و ارزشي تاثير مي‌گذارند. پژوهش حاضر با هدف بررسي نقش شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در كيفيت زندگي كاربران 20 تا 29 ساله شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در شهر تهران در سال 1395 است، اين پژوهش از نظر نوع هدف يك بررسي كاربردي، از نظر وسعت پهنانگر، از نظر دامنه خرد و از نظر زماني، يك بررسي مقطعي است. روش پژوهش ميداني با استفاده از تكنيك پيمايش، و ابزار جمع آوري داده پرسشنامه است. حجم نمونه با استفاده از نرم افزار SPSS Sample Power معادل 700 نفر برآورد شده است. نتايج توصيفي بيانگر اين است كه 80/9 درصد از كاربران ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي را پايين بيان كرده‌اند كه ميانگين آن (2 ساعت) برآورد شده است و ميانگين كيفيت زندگي 7/98 درصد كاربران متوسط و بالاتر از متوسط بوده است. نتايج آزمون فرضيات بيانگر اين است كه نقش استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در كيفيت زندگي كاربران تهراني (sig=0/977) و سرمايه اجتماعي (sig=0/257) رد شد، اما فرضيه نقش سرمايه اجتماعي در كيفيت زندگي كاربران (sig=0/000) تاييد شد. در كل متغيرهاي مستقل ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي و سرمايه اجتماعي به ميزان 19 درصد توانايي تبيين تغييرات كيفيت زندگي را دارا هستند.