بررسي تاثير دبي انحرافي جريان بر مقدار رسوبات ورودي به آبگيرهاي جانبي در قوس 180 درجه و شرايط هيدروليكي اطراف لوله بر راندمان تله اندازي

Investigation of the effect of diversion flow discharge on the amount of sediment inlet into lateral ponds at 180 ° arc and surrounding hydraulic conditions on trap efficiency

بطور ايده ­آل آبگيري از رودخانه بايستي در قوس خارجي پيچ صورت گيرد يعني به فاصله كمي در پايين دست جايي كه حداكثر انحناء قوس وجود دارد. در قوس خارجي آب عمق بيشتري دارد و بستر رودخانه به پايداري رسيده است. همچنين علت ديگر اين امر حركت بار بستر در محل انحناء رودخانه به طرف قوس داخلي ميباشد كه موجب كاهش غلظت رسوبات در قوس بيروني ميگردد. بطور كلي انتقال رسوب رودخانه به آبگير و كانال انتقال، مشكلات عديده اي را به همراه دارد كه از جمله ترسيب آنها در كانال باعث كاهش ظرفيت و افزايش هزينه هاي نگهداري تأسيسات مي شود. معمولاً تلاش مي گردد تا از ورود رسوبي كه به صورت بار بستر در رودخانه ها حركت مي كند، به آبگير جلوگيري شود كه روش هايي چون افزايش تراز كف آبگير، نصب ديواره هاي كف يا صفحات مستغرق براي دور كردن رسوب از حمل دهانه آبگير از جمله اين روش ها است. لوله گردابي از جمله سازه هاي جدا كننده رسوب بستر مي باشد كه در ابتداي كانال انتقال احداث مي گردد اين رسوبگير به دليل ابعاد كوچك و نصب راحت ، اقتصادي تر مي باشد و مي تواند بطور دائم مورد بهره برداري قرار گيرد. طراحي بهينه لوله گردابي مستلزم يافتن ابعادي است كه بتواند راندمان تله اندازي را افزايش داد.در اين مقاله مدل آزمايشگاهي 180 درجه با شعاع پيچشي (نسبت R/B=3) 3 و موقعيت آبگيري 115 درجه با زاويه آبگيري 45 درجه، ايجاد گرديده است تا تاثير دبي انحرافي جريان بر مقدار رسوبات، راندمان تله اندازي و تاثير شرايط هيدروليكي اطراف لوله بر راندمان تله اندازي مورد بررسي قرار گيرد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه درصد رسوب ورودي به آبگير به نسبت فرود جريان (نسبت عدد فرود آبگير به عدد فرود كانال اصلي) بستگي دارد، به طوريكه با افزايش اين نسبت ، درصد رسوب ورودي به آبگير افزايش مي يابد همچنين در خصوص راندمان تله اندازي لوله گردابي، با افزايش عدد فرود جريان بطوركلي راندمان تله اندازي كاهش مي يابد.

فاقد چكيده