تحليل و بررسي مقاومت حرارتي مناسب براي طراحي پوسته ساختمان‌هاي مسكوني در شهر رشت

كشور ايران در بين 10 كشور جهان با بيشترين ميزان مصرف انرژي حاصل از سوخت‌هاي فسيلي قرار دارد و نزديك به 40‌‌% از اين انرژي در بخش ساختمان استفاده مي‌شود. اين مسئله باعث افزايش غلظت گازهاي گلخانه‌اي در جو زمين و افزايش آلودگي‌هاي زيست‌محيطي مي‌شود. براي كاهش اثرات نامطلوب مصرف انرژي‌هاي فسيلي در ساختمان نياز به ساخت بناهايي با مصرف انرژي كارآمد است. گام نخست در ساخت بنايي با مصرف انرژي كارآمد طراحي پوسته ساختمان با رفتار حرارتي مناسب است. هدف اين پژوهش تعيين مقاومت حرارتي مناسب براي اجزاي مختلف پوسته ساختمان‌هاي مسكوني با توجه به شرايط اقليمي منطقه است. رويكرد پژوهش كمّي بوده و روش اتخاذ شده براي تحقيق، توصيفي تحليلي و شبيه‌سازي است و براي انجام تحليل‌ها، يك ساختمان با كاربري مسكوني در نرم‌افزار ديزاين‌بيلدر شبيه‌سازي شده است. نتايج حاصل از تحليل‌ها نشان داد كه افزايش مقاومت حرارتي پوسته ساختمان بار گرمايش ساختمان را نسبت به بار سرمايش به مقدار بيشتري كاهش مي‌دهد. مقاومت حرارتي مناسب براي ديوارها بين m2.K/W ۲۳.۵، براي بام مسطح m2.K/W ۳، براي سطوح شيبدار بام بين m2.K/W  ۱.۵۲.۵ و براي كف فضاي شيرواني رساندن مقاومت تا m2.K/W ۱.۵ قابل قبول است. براي شيشه‌هاي چندجداره پنجره كاهش ضريب انتقال حرارتي شيشه تأثير رضايت‌بخشي بر كاهش بار گرمايش و سرمايش ساختمان ندارد.