اثربخشي توانبخشي شناختي در مقايسه با توانبخشي شناختي پس از دارو درماني بر كاركردهاي اجرايي مغز كودكان مبتلا به اختلال كم توجهي- بيش فعالي: يك مطالعه كارآزمايي باليني

زمينه و هدف: اختلال كم‌توجهي بيش‌فعالي (Attention Deficit / Hyperactivity Disorder: ADHD) اختلالي عصبي تحولي است كه معمولاً به علت نقص در كاركردهاي اجرايي مغز به‌وجود آمده و باعث كم شدن ميزان توجه و دقت و فزونكاري حركتي و رفتارهاي تكانشي در فرد مي‌شود. اين مطالعه به منظور تعيين اثربخشي توانبخشي شناختي در مقايسه با توانبخشي شناختي پس از دارو درماني بر كاركردهاي اجرايي مغز كودكان مبتلا به اختلال ADHD انجام شد. روش بررسي: در اين كارآزمايي باليني 45 كودك مبتلا به اختلال ADHD به صورت تصادفي در سه گروه 15 نفره شامل يك گروه كنترل و دو گروه مداخله تحت نظر مركز مشاوره آموزش و پرورش قرار گرفتند. گروه مداخله يك (توانبخشي شناختي) و گروه مداخله دو (توانبخشي شناختي پس از دارودرماني) 12 جلسه 45 دقيقه‌اي و هفته‌اي دوبار تحت مداخله درماني موردنظر قرار گرفتند. براي گروه كنترل (تحت نظر مركز مشاوره) در فاصله زماني اجراي پژوهش، مداخله‌اي صورت نگرفت. پس از پايان آخرين جلسه مداخله درماني، پس‌آزمون اجرا گرديد. مرحله پيگيري 1.5 ماه پس از پايان آخرين جلسه مداخله انجام پذيرفت. يافته‌ها: كاركردهاي اجرايي مغز كودكان مبتلا به اختلال ADHD در گروه توانبخشي شناختي و گروه توانبخشي شناختي پس از دارودرماني در مقايسه با گروه كنترل افزايش آماري معني‌داري نشان داد (P 0.05). كاركردهاي اجرايي كودكان مبتلا به اختلال ADHD پس از پيگيري 1.5 ماهه در گروه توانبخشي شناختي پس از دارودرماني به طور معني‌داري در مقايسه با گروه توانبخشي شناختي بيشتر بود (P 0.05). نتيجه‌گيري: روش درماني توانبخشي شناختي پس از دارودرماني در افزايش كاركردهاي اجرايي مغز در ميان كودكان داراي اختلال ADHD روشي موثرتر نسبت به درمان توانبخشي شناختي به تنهايي است.