معماري سرويس‌گرا، استراتژي يكپارچگي و مقياس‌پذيري سيستم‌هاي تصميم‌يار ‌باليني

زمينه و هدف: زماني كه سيستم‌هاي تصميم‌يار باليني ايجاد شوند، به ‌كارگيري راه حل‌هايي كه بتواند استفاده از اين سيستم‌ها در مقياس بزرگ را فراهم كند، منجر به كاهش توليد هزينه‌هاي ناشي از ايجاد، نگهداري و اشتراك گذاري آن‌ها از توليد سيستم‌هاي متعدد جلوگيري مي شود. در سال‌هاي اخير يكي از رويكردهايي كه با اين هدف به صورت تركيبي با سيستم‌هاي تصميم‌يار استفاده مي‌شود، رويكرد معماري سرويس‌گراست. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي نقش و اهميت معماري سرويس‌گرا در ارايه معماري‌هاي مقياس پذير سيستم‌هاي تصميم‌يار باليني با تمركز بر رويكردهاي مختلف اين معماري مي‌باشد. روش بررسي: مقاله ي حاضر از نوع مقاله ي مروري ساده است. پايگاه‌هاي الكترونيكي كتابشناختي IEEE Explore، Science Direct، Springer، Web of Science و Scopus بررسي گرديد. كلمات كليدي »معماري سرويس‌ گرا « و »سيستم تصميم‌يار باليني « به عنوان كلمات كليدي اصلي همراه با اصطلاحات مرتبط براي جستجو در اين پايگاه‌ها استفاده شد. يافته‌ها: رويكرد سيستم‌هاي تصميم‌يار ‌باليني مبتني بر معماري سرويس‌گرا مزايايي همچون تسهيل نگهداري دانش، كاهش هزينه و بهبود چابكي را به ارمغان مي‌آورد. ارتباطات نقطه به نقطه، خط خدمات سازماني، رجيستري خدمات، موتور راهنماي باليني و موتور مبتني بر قانون و service choreography and orchestration طرح‌هاي كلي معماري مي‌باشند كه در استفاده از سيستم‌هاي تصميم‌ يار باليني مبتني بر رويكرد معماري سرويس‌گرا مشهود هستند. نتيجه‌گيري: معماري سرويس‌گرا به عنوان يك راه حل بالقوه براي ارايه پلتفرم‌هاي مقياس‌پذير سيستم‌هاي تصميم‌يار باليني است.