ايجاد مدل تصميم غربال‌گري بر اساس ميزان خطر ابتلا به سرطان كولوركتال

زمينه و هدف:سرطان كولوركتال از شايع ترين سرطان هاي دستگاه گوارش در انسان و مهم ترين عامل مرگ و مير در جهان محسوب مي شود. استفاده از برنامه ي غربال گري مناسب بر اساس ميزان خطر ابتلا به سرطان كولوركتال در افراد، مي تواند در پيشگيري از اين بيماري مناسب باشد. بنابراين، هدف اين پژوهش طراحي مدلي براي غربال گري سرطان كولوركتال بر اساس ريسك فاكتورها بود تا بتوان از يك سو ميزان بقاي اين بيماري را در سطح جامعه افزايش داد و از سوي ديگر ميزان مرگ و مير كاهش يابد. روش بررسي: ابتدا با مرور مقالات و بررسي اطلاعات موجود در پرونده بيماران، 38 ريسك فاكتور كشف شدند، براي تعيين مهم ترين ريسك فاكتورها از بعد باليني، ازcontent validity ratio (CVR) و از نظر آماري و با توجه به مجموعه داده گرد آوري شده از روش هاي آماري ضريب همبستگي اسپيرمن و تحليل رگرسيون لجيستيك استفاده گرديد. سپس از چهار الگوريتم توليد قوانين J48، JRIP، PART و REPTree براي داده كاوي استفاده شد و مناسب ترين مدل بر اساس مقايسه ميزان عملكرد الگوريتم‌ ها به‌ دست آمد. يافته‌ ها: پس از مقايسه عملكرد الگوريتم‌ ها، الگوريتم داده ‌كاوي J48 با ميزان FMeasure 0/889، عملكرد بالاتري نسبت به ساير الگوريتم ‌ها داشته است. نتيجه ‌گيري: نتايج حاصل از ارزيابي عملكرد الگوريتم داده ‌كاوي J48 نشان داد كه اين الگوريتم مي‌ تواند به عنوان مناسب ترين مدل تعيين خطر ابتلا به سرطان كولوركتال در نظر گرفته شود.