تعيين نقش طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و راهبردهاي نظم‌جويي شناختي هيجان در پيش‌بيني تاب‌آوري

مقدمه: افراد و گروه‌هاي تاب‌آور، مجهز به مجموعه‌اي از ويژگي‌هاي مشترك‌اند كه آن‌ها را براي غلبه بر دگرگوني‌ها و فراز و نشيب‌هاي زندگي آماده مي‌كند. پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و راهبردهاي نظم‌جويي شناختي هيجان در پيش‌بيني تاب‌آوري انجام شد. روش: اين پژوهش به لحاظ روش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه‌آماري اين پژوهش شامل كليه دانشجويان كارشناسي ارشد رشته مشاوره خانواده دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب بود. تعداد دويست نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس از بين دانشجويان كارشناسي ارشد رشته مشاوره خانواده دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران جنوب انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل فرم كوتاه پرسشنامه طرح‌واره ناسازگار اوليه يانگ1996؛ پرسشنامه نظم‌جويي شناختي هيجان گارنفسكي كرايجو اسپينهاون2001؛ مقياس تاب آوري كانر و ديويدسون2003 بود. به‌منظور تحليل داده‌ها از آمار استنباطيضريب همبستگي و رگرسيون استفاده شد. نتايج: يافته‌ها نشان داد طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و راهبردهاي نظم‌جويي شناختي هيجان توان پيش‌بيني تاب‌آوري را داشتند. نتايج نشان داد كه سي و شش درصد تغييرات تاب‌آوري به طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و راهبردهاي نظم‌جويي شناختي هيجان مربوط مي‌شود. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به نقش طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و راهبردهاي نظم‌جويي شناختي هيجان در پيش‌بيني تاب‌آوري، اجراي كارگاه‌هاي آموزشي با مبناي نظري طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و راهبردهاي نظم‌جويي شناختي هيجان، براي دانشجويان رشته مشاوره ضروري به‌نظر مي‌رسد. علاوه بر اين فراهم نمودن خدمات روان‌شناختي و مشاوره در دسترس عموم از ديگر ضرورت‌ها در ارتقا سلامت افراد است.