مقايسه ميزان نشاط اجتماعي دانشجويان زن دانشگاه پيام نور و آزاد اسلامي شهر ساوه بر اساس برخي از متغيرهاي اجتماعي

Comparing the Social Happiness Rate of Female Students in the Payame Noor University and that of Female Students in the Islamic Azad University in Saveh City by Some Social Variables

مقدمه و هدف پژوهش: مقايسه ميزان نشاط اجتماعي دانشجويان زن دانشگاه پيام نور و آزاد اسلامي شهر ساوه بر اساس برخي از متغيرهاي اجتماعي، يكي از چالش‌‌هاي فرا روي انسان مقوله بهزيستي و نشاط است و باوجود پيشرفت‌ در فناوري و بهبود آسايش، احساس نشاط وي نسبت به گذشته افزايش نيافته و بحث نشاط زنان دانشجو به لحاظ تأثيرگذاري اين گروه در جامعه اهميت دارد. اين پژوهش باهدف مقايسه ميزان نشاط اجتماعي دانشجويان زن دانشگاه پيام نور و آزاد اسلامي شهر ساوه بر اساس برخي از متغيرهاي اجتماعي انجام پذيرفته است. روش پژوهش: جامعه آماري كليه دانشجويان زن دانشگاه‌هاي پيام نور مركز ساوه با تعداد 2544 نفر و آزاد اسلامي واحد ساوه با تعداد 2700 نفر در نيمسال دوم 95-1394 است؛ كه برطبق فرمول كوكران 373 نفر به‌عنوان جمعيت نمونه بر اساس روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از ابزار پرسشنامه‌ مقياس كوتاه ارزيابي نشاط اجتماعي آكسفورد و پرسشنامه محقق ساخته متغيرهاي اجتماعي داراي اعتبار سازه استفاده‌شده و با بهره‌گيري از تكنيك آلفاي كرونباخ پايايي پرسشنامه معادل 0/87 است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش بين احساس محروميت اجتماعي و نشاط اجتماعي رابطه معنادار و منفي، بين احساس مقبوليت اجتماعي بانشاط اجتماعي رابطه معنادار و مثبت، بين احساس امنيت اجتماعي بانشاط اجتماعي رابطه معنادار و مثبت، بين احساس بيگانگي اجتماعي بانشاط اجتماعي رابطه معنادار و منفي وجود دارد. همچنين بين احساس نشاط اجتماعي دانشجويان زن دانشگاه‌هاي پيام نور و آزاد اسلامي تفاوت معنادار وجود دارد و دانشجويان زن دانشگاه آزاد اسلامي از نشاط اجتماعي بالاتري نسبت به دانشجويان زن دانشگاه پيام نور برخوردارند.

The subject of happiness is one of the challenges faced by the Human of today's world. The present research has been developed with the aim of comparing the rate of social happiness of female students in the Payame Noor University (PNU) and that of female students in the Islamic Azad University (IAU) in Saveh City by some social variables. The population of the present research includes all female students of the PNU with 2544 and the IAU with 2700 in the year 94-95; out of which, using the Cochran Formula, 373 students, based on available sampling method, were chosen as sample population. To collect data, short standard questionnaire for Oxford social happiness evaluation and the researcher questionnaire made of social variables with structure credit have been used and applying Cronbakh's Alpha Technic the questionnaire permanence has been calculated as 0/87. The findings of the present research show a meaningful and negative relation between the feeling of social deprivation and social happiness; a meaningful and positive relation between the feeling of social acceptability and social happiness; a meaningful and positive relation between the feeling of social security and social happiness; and a meaningful and negative relation between the feeling of social alienation and social happiness. There is a meaningful difference between the feeling of social happiness of female students in the P.N.U and that of female students in the I.A.U of Saveh in a manner that the female students of the I.A.U enjoy higher social happiness than those of the P.N.U.