كنه هاي خاك زي ميان استيگمايان به عنوان شاخص اثرهاي محيطي روي خاك هاي فضاي سبز بوستان پليس تهران

Investigation of soil Gamasina mites (Acari: Mesostigmata) as indicator of environmental impacts on soils in the Police park of Tehran

تنوع زيستي واژه ­اي است براي درجات تنوع طبيعت كه هم شامل تعداد و هم فراواني ژن­ ها، گونه ­ها و بوم سازگان در يك اكوسيستم مي ­باشد. كنه ­هاي راسته ميان استيگما از مهم­ ترين شكارگرهاي بند­پايان كوچك و نماتد­ها در زيستگاه­ هاي خاكي هستند. كاهش كيفي و كمي اين كنه ­ها از نظر نوع گونه ­ها و تعداد هر يك از افراد بسته به استراتژي ­هاي مديريت خاك و پوشش گياهي و يا به حضور عوامل اختلال­گر مثل فعاليت­ هاي انساني دارد. در اين تحقيق كيفيت خاك با استفاده از شاخص ­هاي تنوع زيستي در يك پارك 52 هكتاري در شمال شرق تهران مورد بررسي قرار گرفت. منطقه مورد نظر به 7 بخش كه به لحاظ پوشش گياهي و وضعيت جغرافيايي نماينده كل منطقه بودند تقسيم شد. نمونه­ برداري ­هاي منظم از خاك نواحي به­ مدت يك­سال انجام گرفت. تعداد كل كنه­ هاي به ­دست آمده از راسته ميان­ استيگمايان 6167 عدد متعلق به 80 گونه بود. تنوع گونه ­اي در نواحي 7-1 و كل منطقه با استفاده از شاخص­هاي تنوع سيمپسون و شانون وينر، غناي گونه ­اي با استفاده از شاخص ­هاي منهينيك و مارگالف و يكنواختي با شاخص پيت و هيل محاسبه شد. بيشترين و كمترين تنوع گونه ­اي به ­ترتيب در نواحي 1 و 3 به ­دست آمد كه رابطه مستقيم با رطوبت خاك ، pH و تنوع و پوشش گياهي و اعمال مديريت­ هاي اعمال شده روي خاك داشت. بيشترين تنوع زيستي در منطقه مربوط به دوره زماني سه ماهه سوم سال و كمترين تنوع گونه ­اي در سه ماهه اول سال ديده شد كه با شرايط جوي و رطوبت خاك متناسب مي­ باشد. براي تعيين همبستگي بين هريك از شاخص ­هاي غناي گونه ­اي و تنوع گونه ­اي با هر يك از دو شاخص يكنواختي در هر منطقه نمونه ­برداري از آزمون گشتاوري پيرسون استفاده شد.

Biodiversity is an expression of the biological community and ecosystem levels of organized life, Mesostigmata are the predators of small arthropods and nematodes in soil habitats, Quality and quantity of the species and number each individual depending on soil and vegetation management strategies or the presence of other disorders such as human activities. In this study, soil quality studied with indicators of biodiversity in a 52 Hectare park in the north east of Tehran. The location divided to the 7 areas that was representative of vegetation and geographical location, regular sampling of the soil areas performed as a year. The total number of mites was 6167 belonging to 80 species. Species diversity in areas 1-7 and the whole area using Simpsons index of diversity and Shannon-Wiener index, species richness with Menhinicks index and Margalefs diversity index and evenness with Peet and Hill was calculated. The highest and lowest species diversity observed in areas 1 and 3, respectively, which correlated with soil moisture, pH and diversity of vegetation and management practices applied on the soil. The greatest species diversity in the region in the third quarter and the lowest species diversity were observed in the first quarter of the year, which is consistent with weather conditions and soil moisture. To determine correlations between each indicator of species richness and diversity with both evenness index in each sampling point the Pearson test was used.