بررسي رابطه سرمايه فرهنگي و خانواده گرايي در بين ساكنان شهر اصفهان

حيات خانواده مرهون ارزش‌هاي آن است و يكي از ارزش‌هايي كه تأثير مستقيم در سازگاري زوجين و تحكيم و ثبات خانواده دارد، خانواده گرايي است كه اين سازه اجتماعي، در هر فرهنگي متفاوت است. امروزه ساختار اجتماعي جوامع پيچيده شده و نمي‌توان براي آن‌ها سلسله‌مراتب ساده كه فقط از طريق درآمد و مالكيت تعيين مي‌شود، در نظر گرفت بلكه ساير اشكال سرمايه از جمله سرمايه فرهنگي در انتخاب سبك زندگي افراد و چگونگي زندگي آن‌ها مؤثر است. اين پژوهش درصدد است به بررسي رابطه بين سرمايه فرهنگي و خانواده­گرايي بپردازد. روش: اين تحقيق پيمايشي بوده و جامعه آماري، ساكنين شهر اصفهان مي‌باشند كه با فرمول كوكران براي جمعيت‌هاي بزرگ، حجم نمونه برابر 665 نفر تعيين و بر اساس نمونه‌گيري سهميه‌اي مبتني بر محل سكونت انتخاب شده‌اند. داده‌ها با كمك پرسشنامه استاندارد خانواده­گرايي و پرسشنامه محقق ساخته در خصوص سرمايه فرهنگي جمع‌آوري شده و با كمك نرم‌افزار spss و اندازه‌گيري ضرايب همبستگي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج: اين پژوهش نشان داد كه سطح سرمايه فرهنگي پاسخگويان پايين‌تر از متوسط بوده ولي خانواده گرايي در نمونه از ميانگين بالاتر است. اين تحقيق نشان داد كه افراد با سرمايه فرهنگي بالاتر به دنبال سبك‌هاي زندگي انتخابي خود بوده و نوعي فردگرايي در اين‌گونه افراد قابل‌ملاحظه است و رابطه همبستگي و معكوس بين سرمايه فرهنگي و خانواده­گرايي وجود دارد. سرمايه فرهنگي شكل‌دهنده سبك زندگي فردي است و با افزايش آن ترجيحات فردي بر مبناي سلايق و عادات خاص افزايش مي‌يابد كه نتيجه آن مي‌تواند منجر به گزينش نوعي سبك زندگي انتخابي و حتي متفاوت با سايرين شود.