راهكارهاي فقه اسلامي پيشگيري از وقوع آسيب اجتماعي طلاق

امروزه ازهم‌گسيختگي نهاد خانواده از مهم‌ترين عوامل بروز آسيب‌هاي اجتماعي در ايران به شمار مي‌رود. به‌گونه‌اي كه علاوه بر اينكه ازهم‌گسيختگي نهاد خانواده، خود به‌عنوان يك آسيب اجتماعي بروز كرده است. طلاق يك پديده اجتماعي است كه عوامل متعددي در وقوع آن دخيل است ازجمله اين عوامل مي‌توان به نداشتن تفاهم اخلاقي، عدم تمكين، بيكاري، مشكلات مالي و اقتصادي، اعتياد و... نام برد. براي كاهش و پيشگيري از اين آسيب اجتماعي، فقه اسلامي راهكارهايي پيش‌بيني كرده از قبيل پند و اندرز زن، قهر و جدا كردن رختخواب خود از همسر و ترك خانه از سوي شوهر كه هركدام به‌نوبه خود در محكم كردن پيوند خانوادگي تأثيرگذار است؛ همچنين در صورت ترس از اختلاف بين زن و شوهر، حاكم شرع مي‌تواند داوراني از خانواده زن و شوهر تعيين مي‌كند تا ميان آنان داوري كرده و كار را به آشتي و سازش يا جدايي و طلاق پايان دهند. هدف از انجام اين پژوهش ارائه راهكارهايي از فقه اسلامي جهت كاهش و پيشگيري از معضل بزرگ طلاق بوده است. روش اين تحقيق تحليلي- توصيفي، با ابزار گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي و نرم‌افزارهاي علوم اسلامي است.