ارزيابي موارد شايع هموگلوبينوپاتي در ايران از ديدگاه مولكولي

Evaluation of current Hemoglobinopathies in iran

زمينه و هدف: ژن عامل وراثتي و تعيين كننده يك عمل بيولوژيك، يك واحد توارث است كه در يك قسمت ثابت كروموزوم واقع گرديده است. هموگلوبين (Hb(پروتئين آهن داري است كه از دو جفت زنجيره پلي پپتيدي ) گلوبين( و چهار گروه پروستتيك هم، تشكيل شده است كه هر كدام حاوي يك اتم آهن ظرفيتي )ferrous (ميباشند. دو گروه ژن به ترتيب روي كروموزوم هاي شماره 9 و قرار دارند. در هموگلوبينوپاتي ها، ساختار يكي از چهار نوع زنجيره پلي پپتيدي تشكيل شده غير طبيعي است؛ اين ناهنجاري معموال ناشي از جايگزيني يك اسيد آمينه منفرد و يا اختالل در سنتز زنجيره گلوبين ميباشد. هموگلوبينوپاتي ها جز اختالالت تك ژني طبقه بندي ميشوند و در اين مطالعه ناهنجاري هاي شايع هموگلوبين از نقطه نظر مولكولي)متاسيون ها( مورد توجه قرار گرفته است. روش كار: در ابتداي بررسي MCV و MCH تمامي بيماران مورد ارزيابي قرار گرفت و در صورت مشكوك بودن افراد، آزمايش PCR انجام شد. يافته ها: از 41 مورد مشكوك، در مركز بهداشت شهر تهران، در مجموع 6 جهش مختلف شناسايي شد كه شايعترين جهش - در 11 آلل و به دنبال آن جهش غير حذفي - در 2 آلل بود. در مطالعه اي ديگر بر روي 14 ناقل تاالسمي از استان خوزستان و خراسان، جهش (MED (در ناقل از خوزستان گزارش گرديد. در استان لرستان از 92 بيمار تاالسمي ماژور والدين دو تن از بيماران داراي HbS بودند. بيمارستان اميركال از 1 مورد، حذف هاي سيسيلي، آسيايي و هندي و هموگلوبين لپور هركدام به ترتيب در 9 نفر، 9 نفر و يك نفر گزارش گرديد و در 1 مورد جهش ناشناخته ماند. مركز پاتولوژي و ژنتيك كريمي نژاد- نجم آبادي از 4 بيمار شايعترين حذف تك ژني - و بعد از آن حذف دوتايي MED ­جهش را گزارش نمود. بحث و نتيجه گيري: در مركز بهداشت شهر تهران به دليل استفاده از روش تعيين توالي جهش هاي نقطه اي در خوشه ژني گلوبين فراواني ژني بيشتري نشان داد. در ارتباط بين شاخص هاي خوني ناقالن تاالسمي با نوع جهش ژني ارتباط مستقيمي بين MCV و MCH با شدت جهش( و ديده شد. پيشنهاد ميشود در زمينه ژنتيك، هتروزيگوسيتي دوگانه تاالسمي و HbS در بيماران تاالسمي ماژور، مجددا مطالعه اي صورت گيرد. مطالعه در بيمارستان اميركال انواع حذف در خوشه ژني گلوبين در اين منطقه را گزارش كرد و جهت توسعه و بهبود تشخيص مولكولي تاالسمي مركز پاتولوژي و ژنتيك كريمي نژاد- نجم آبادي، بررسي جهش هاي بدست آمده در اين مركز را مجدداً پيشنهاد ميكند.

The genetic disorders of hemoglobin, the most common monogenic diseases, occur at some of their highest frequencies in the developing countries including Iran. Hemoglobinopathies include structural variants of hemoglobin (Hb S, Hb C, HbE…) and thalassemia's which inherited defects in the globin chains synthesis are. Hemoglobin disorders are fairly common in Iran estimated that 0.5 – 1 % of the Iranian population carries the genes for Hb abnormalities such as D, S, G and E. To date, many studies have been conducted in Iran and prevalence rates for hemoglobinopathies have been assessed. The present survey was undertaken to assess the current prevalence and types of hemoglobinopathies in a regional population of Iran with regard to molecular study. Different mutation in α, β globin's genes causes. There is variation in the prevalence of hemoglobinopathies in different regions and ethnic groups of the country. Based on the result of study, the β-chain variants of hemoglobin S are more prevalent in southwestern Iran. Also, α-chain variants of Hb Q-Iran and Hb Setif are prevalent in western Iran. The molecular basis and clinical severity of thalassemia's are extremely heterogeneous among Iranians due to the presence of multiethnic groups in the country. The prevalence rate of β-thalassemia gene in the southern and northern provinces of Iran was higher than the average national rate. The clinical diversity of Hb H disease (similar genotypes with different phenotypes) has been reported in Iran. In this article, we reviewed more than 20 published papers on hemoglobinopathies in Iran.