مدل‌سازي خشك كردن “به” توسط خشك كن مادون‌ قرمز به روش الگوريتم ژنتيك

در اين مطالعه رفتار خشك شدن “به” در يك سامانه مادون قرمز بررسي گرديد. اثر توان لامپ مادون قرمز در سه سطح 150 ، 250 و 375 وات، فاصله نمونه از لامپ در سه سطح 5، 10 و 15 سانتيمتر و زمان بر خشك شدن “به” مورد بررسي قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد با افزايش توان لامپ و كاهش فاصله نمونه ها از منبع حرارتي، سرعت خشك كردن افزايش مي يابد و با افزايش توان لامپ از 150 به 375 وات، زمان خشك شدن سيب 9/ 59 درصد كاهش يافت. همچنين افزايش فاصله لامپ 150 وات از 5 به 15 سانتيمتر، باعث افزايش زمان خشك كردن از 39 دقيقه به 99 دقيقه شد و با افزايش زمان فرآيند خشك شدن، مقدار كاهش وزن نمونه ها افزايش يافت. در اين پژوهش، مدل سازي فرآيند به روش الگوريتم ژنتيك - شبكه عصبي مصنوعي با 3 ورودي (توان، فاصله لامپ و زمان خشك كردن) و 1 خروجي جهت پيشگويي كاهش وزن نيز انجام گرديد. نتايج اين مدل سازي نشان داد توسط شبكه اي با تعداد 15 نرون در يك لايه پنهان و با استفاده از تابع فعال سازي تانژانت هيپربوليك مي توان به خوبي درصد كاهش وزن در طي فرآيند خشك كردن “به” با روش مادون قرمز را پيشگويي نمود ( 991 / R=0 ). همچنين نتايج آناليز حساسيت توسط شبكه عصبي بهينه نشان داد كه توان پرتودهي مادون قرمز، مؤثرترين عامل در كاهش وزن “به” مي باشد.

this article has no abstract