جداسازي انتروكوك هاي مقاوم به ونكومايسين از فاضلاب بيمارستاني در تهران. 1395

Isolation of Vancomycin Resistant Enterococci from Hospital Sewage in Tehran. 2016

سابقه و هدف اعضاي جنس انتروكوكوس به عنوان باكتري هاي بيماري زاي مرتبط با عفونتهاي باليني از قبيل، باكتريمي، اندروكارديت عفوني، عفونهاي حفره شكمي، عفونتهاي دستگاه ادراري و در موارد نادر عفونتهاي سيستم عصبي مركزي شناخته مي شوند. اين مطالعه با هدف جداسازي سويه هاي انتروكوكوس مقاوم به ونكومايسين از فاضلاب بيمارستاني در شهر تهران به انجام رسيده است. روش كار در طي سال 1395 نمونه گيري از فاضلاب خروجي يك بيمارستان در شهر تهران انجام گرفت. از نمونه مورد نظر سريال رقت تهيه گرديد و نمونه ها فيلتر شدند و بر روي محيط اختصاصي m-Enterococcus agar واجد ونكومايسين در دماي 37 درجه سانتيگراد انكوبه شدند. كلني هاي حاصل با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي تا حد گونه مورد شناسايي قرار گرفتند و مقاومت سويه ها نسبت به ونكومايسين و تيكوپلانين تعيين گرديد. همچنين حضور 9 ژن مقاومت به ونكومايسين نيز با آزمون PCR مشخص شد. يافته ها در مجموع 92 جدايه انتروكوكوس مقاوم به ونكومايسين شامل انتروكوكوس فسيوم (80 درصد)، انتروكوكوس فكاليس (17درصد) و انتروكوكوس گاليناروم (3 درصد) بر روي محيط اختصاصي جمع آوري شدند. تمامي سويه ها نسبت به ديسك هاي ونكومايسين و تيكوپلانين مقاومت نشان دادند و محدوده حداقل غلظت ممانعت كننده از رشد آنتي بيوتيك ونكومايسين 2048-128 ميكروگرم/ميلي ليتر بود كه بيشترين تعداد سويه ها (82 درصد) نسبت به بالاترين غلظت مقاومت نشان دادند. سه ژن vanA، vanB و vanC در ميان سويه ها شناسايي شدند كه ژن vanA در 100 درصد سويه هاي مقاوم به ونكومايسين حاضر بود. همچنين، حضور ژن vanC نيز تنها محدود به گونه انتروكوكوس گاليناروم بود. نتيجه گيري حضور سويه هاي انتروكوكوس مقاوم به ونكومايسين و تيكوپلانين در فاضلاب خروجي بيمارستان مورد مطالعه در شهر تهران مويد ناكارآمد بودن سيستم تصفيه فاضلاب در اين بيمارستان است.

Background and objective Members of the genus Enterococcus are well-documented pathogens associated with various clinical manifestations, including bacteremia, infective endocarditis, intra-abdominal infections, urinary tract infections, and, in rare cases, central nervous system infections. In this study, we aimed to isolate vancomycin resistant enterococci from hospital sewage in Tehran. Materials and methods During 2016, sampling was carried out from effluent of a hospital in Tehran. The sewage sample was diluted and filtered using saline and membranes were transferred onto m-Enterococcus agar plates supplemented with vancomycin and incubated at 37°C. All colonies were identified at the species level using specific primers and the resistance of different strains to vancomycin and teicoplanin was determined. The presence of 9 different vancomycin resistance genes was detected using PCR. Results A total of 92 enterococcus isolates consisting of E. faecium (80%), E. faecalis (17%) and E. gallinarum (3%) were collected. All strains showed resistance to vancomycin and teicoplanin discs and the minimum inhibitory concentration ranges of vancomycin varied from 2048 to128 μg/ml and most of the isolates (82%) showed resistance to highest level of vancomycin. Three different vanA, vanB and vanC genes were detected and vanA gene was common among all vancomycin resistant strains. Moreover, the presence of vanC gene was limited to E. gallinarum strains. Conclusion The presence of vancomycin and teicoplanin resistant strains in the effluent of this hospital in Tehran indicating the inefficiency of sewage treatment system.