اضطراب ايدز و ارتباط آن با عوامل دموگرافيكي در جمعيت دانشجويان

زمينه و هدف: اضطراب واكنش طبيعي به فشار رواني است كه داراي مؤلَفه هاي رفتاري،بدني وذهني بوده درحيطه هاي مختلف زندگي انسان وجوددارد. مطالعة حاضر به منظور بررسي سطح اضطراب ايدز و ارتباط آن با عوامل دموگرافيكي در جمعيت دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي مازندران انجام گرفت. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع مقطعي بود كه بر روي 385 نفر از دانشجويان شاغل به تحصيل به روش نمونه گيري تصادفي با تخصيص متناسب از رشته هاي تحصيلي مورد نظر انجام شد. ابزارگردآوري داده ها برگه ثبت اطلاعات وپرسشنامه اضطراب ايدز(MAAQ)بود. اطلاعات پس از جمع آوري توسط نرم افزار SPSS18 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد فراواني اضطراب در هر يك از سطوح كم ، متوسط و شديد به ترتيب 9/42، 4/52 و 7/4درصد مي باشد. همچنين ارتباط معناداري بين جنسيت(001/0p=)، ترم تحصيلي(001/0p=)، رشته تحصيلي(003/0p=)، مدت زمان مطالعه(009/0p=) و منبع كسب اطلاعات(004/0p=) با ابعاد اضطراب ايدز مشاهده شد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج، اكثر دانشجويان داراي سطح اضطراب متوسطي بودند كه اين امر لزوم توجه به تبيين سياست هايي در جهت آموزش و آمادگي كامل و آگاهانه پيش از ورود به محيط هاي باليني و مصون ماندن دانشجويان از خطرات احتمالي و متعاقب آن بهينه نمودن خدمت به بيماران با حفظ نكات ايمني را مشخص مي كند. از اين رو، برگزاري دوره هاي آموزشي در زمينه مهارت هاي مقابله اي براي اضطراب و استرس و خدمات مشاوره اي براي دانشجويان توصيه مي گردد.