نقش ويژگي‌هاي شخصيتي و مكانيسم‌هاي دفاعي در پيش‌بيني سازگاري زناشويي زوجين داراي مشكل نازايي

زمينه و هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي نقش ويژگي‌هاي شخصيتي و مكانيسم‌هاي دفاعي در پيش‌بيني سازگاري زناشويي زوجين داراي مشكل نازايي است. روش بررسي: اين پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه زوجين ناباروري است كه در بهار 1394 به مطب‌هاي پزشكان متخصص زنان و زايمان شهرستان بوكان مراجعه كرده ‌بودند كه از ميان آنان 50 زوج (100 نفر) به شيوه نمونه گيري درد سترس، انتخاب شدند. داده ها از طريق پرسشنامه ها‌ي شخصيت نئو، مكانيسم‌هاي دفاعي و سازگاري زناشويي جمع‌آوري شد و جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون گام به گام و به وسيله‌ي نرم افزارSPSS-20 بهره گرفته‌ شده‌است. يافته ها: يافته‌ها حاكي از آن است كه ويژگي هاي شخصيتي ده درصد و مكانيسم‌هاي دفاعي 30 درصد از واريانس سازگاري زناشويي را تبيين مي‌كنند و در سطح معني داري 05/0>p همبستگي معنادار وجود دارد. از ميان ويژگي هاي پنجگانة شخصيتي، سه عامل روان‌نژندي(150/0)، دلپذير‌بودن(192/0) و مسئوليت‌پذيري(095/0) و از ميان سبك‌هاي سه‌گانه‌ي مكانيسم‌هاي دفاعي سبك نوروتيك (028/0-) و رشدنايافته(109/0-)، توانايي پيش‌بيني سازگاري زناشويي را دارند. بحث و نتيجه گيري: بنابراين روانشناسان مي‌توانند به نقش ويژگي‌هاي شخصيتي و مكانيسم‌هاي دفاعي به عنوان ويژگي هاي مهم براي پيش‌بيني سازگاري زناشويي زوجين نابارور توجه داشته باشند.