تأثير تنش شوري بر قابليت جوانه‌زني و خصوصيات رشدي گياهچه دو گونه گياه علوفه‌اي

شوري خاك و آب، رشد و عملكرد محصولات كشاورزي را كاهش مي‌دهد و با توجه به روند افزايشي اراضي شور و كاهش اراضي زراعي مطلوب، استفاده از گونه‌هاي گياهي مقاوم به شوري اهميت زيادي دارد. به منظور بررسي تأثير تنش شوري بر ويژگي‌هاي جوانه‌زني دو گونه گياه علوفه‌اي خلر و گاودانه اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار طي سال 1392 در دانشگاه مراغه انجام شد. فاكتور اول تيمار تنش شوري (كلريد سديم) شامل سطوح صفر (شاهد)، 50، 100 و 150 ميلي‌مولار و فاكتور دوم شامل دو گونه گياه علوفه‌اي خلر و گاودانه بود. نتايج حاصل حاكي از كاهش طول ساقه‌چه، طول ريشه‌چه، طول گياهچه، وزن تر و خشك گياهچه، سرعت جوانه‌زني و شاخص بنيه بذر گياهان با افزايش غلظت‌هاي شوري بود، به طوري كه صفات فوق در تنش شوري با 150 ميلي‌مولار به‌ترتيب 82/8، 92/5، 88/6، 84/8، 71/3، 70 و 89/8 درصد كاهش يافتند. در گياهان مورد مطالعه روند كاهش متفاوت بود به طوري كه صفات فوق، در گياه گاودانه تحت تنش شوري با شدت كمتري كاهش يافت و به‌طوركلي نتايج نشان داد كه در مرحله گياهچه‌اي، گاودانه نسبت به خلر تحمل بالاتري به تنش شوري داد. با توجه به نتايج اين آزمايش، گياه گاودانه جهت كشت در مناطقي كه با تنش شوري مواجه هستند مناسب‌تر از خلر مي‌باشد.

this article has no abstract