ارتباط بين فعاليت بدني با اندازه هاي مختلف چاقي در دانشجويان دختر

زمينه و هدف: فعاليت بدني يكي از تعيين كننده هاي مهم وزن به شمار مي رود و تاثير به سزايي بر كاهش ابتلا به اضافه وزن و چاقي در زنان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين فعاليت بدني با اندازه هاي مختلف چاقي در دانشجويان دختر به اجرا درآمد. روش بررسي: اين مطالعه به صورت مقطعي بر روي 370 نفر از دانشجويان دختر دانشگاه زابل صورت گرفت. به منظور ارزيابي فعاليت بدني دانشجويان از پرسشنامه استاندارد بك استفاده شد كه فعاليت بدني را در سه حيطه كار، ورزش و اوقات فراغت مورد پرسش قرار مي داد همچنين از پرسشنامه محقق ساخته جهت بررسي برخي اطلاعات دموگرافي استفاده شد. سپس سن، قد، وزن، WC، BMI، WHR، WHtR مورد ارزيابي قرار گرفت. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از روش هاي تحليل آماري تجزيه و تحليل گرديد. يافته ها: نتايج بدست آمده حاكي از سطوح پايين فعاليت بدني (كار، ورزش، اوقات فراغت، كل) در اين دانشجويان بود. از طرفي اندازه هاي مختلف چاقي (BMI, WHR, WHtR, WC) به ترتيب (22/7±82/69، 05/0±43/0، 05/0±74/0،40/3±88/21) بود كه همگي در دامنه طبيعي قرار داشتند. در ارتباط سنجي بين اندازه هاي چاقي با فعاليت بدني ارتباط معني داري بين هيچ كدام از موارد مشاهده نشد. اما بين تمام اندازه هاي چاقي با هم ارتباط مثبت و معني داري يافت شد. نتيجه گيري: با توجه به اهميت فعاليت بدني در زندگي جوانان بويژه دانشجويان دختر، نتايج مطالعه نشان داد كه علي رغم قرارگيري اندازه هاي چاقي در دامنه طبيعي، فعاليت بدني در جامعه مورد بررسي كافي نيست و لازم است در خصوص ترغيب و آموزش به اين قشر براي تغيير الگوي زندگي برنامه ريزي هاي دقيقي صورت پذيرد.