تاثير هيدروپرايمينگ در كاهش اثرات تنش شوري بر جوانه زني و محتواي پرولين بذر دو گونه دارويي سرخارگل (Echinacea angustifolia) و كاسني (Chicorium intybus)

تنش شوري يك عامل محيطي محدود كننده توليد محصول در گياهان است و امروزه به‌عنوان يك مشكل روز افزون در كشاورزي مطرح است. به‌منظور بررسي تاثير هيدرو پرايمينگ بذر بر برخي خصوصيات بذرهاي سرخارگل و كاسني آزمايشي در آزمايشگاه علوم و تكنولوژي بذر دانشكده كشاورزي دانشگاه شاهد در بهار 1394 به‌صورت فاكتوريل بر مبناي طرح كاملا تصادفي با 3 تكرار اجرا شد. در اين تحقيق سه عامل مورد بررسي قرار گرفت، عامل اول هيدروپرايمينگ با آب مقطر در سه زمان (شاهد، 10 و 20) و عامل دوم تنش شوري كه شامل پنچ سطح (صفر، 3، 6، 9 و 12) دسي‌زيمنس‌بر‌متر نمك طبيعي درياچه قم و استفاده از بذرهاي دو گياه كاسني و سرخارگل بود. نتايج مقايسه ميانگين نشان داد كه در بذرهاي هيدروپرايم شده 10 ساعته سرخارگل حداكثر جوانه‌ زني (91/66 درصد) و سرعت جوانه‌ زني (79/68بذر در ساعت) در تنش شوري 6 دسي‌ زيمنس ‌بر‌متر نسبت به كاسني داشت. نتايج افزايش مقدار طول ريشه‌چه (1/33سانتي‌متر) و ساقه‌چه (1/49سانتي‌متر) بذرهاي هيدرو پرايم شده 10 ساعت سرخارگل در سطح شوري 6 دسي‌ زيمنس‌ ر‌متر را نسبت به كاسني نشان داد. مقدار شاخص بنيه بذرهاي هيدرو پرايم شده 10 ساعت سرخارگل (357) در سطح شوري 6 دسي‌ زيمنس ‌بر‌مترنسبت به كاسني مشاهده شد. بذرهاي هيدرو پرايم شده 10ساعت سرخارگل بيشترين محتواي پرولين ريشه‌ چه (24/1 ميكرومول بر گرم بر وزن تر) و ساقه‌ چه (1/3 ميكرو مول بر گرم وزن تر) را در سطح شوري 12 دسي‌ زيمنس ‌بر‌متر نسبت به كاسني داشت.

this article has no abstract