عنوان مقاله :
بررسي تكثير و پرورش ميگو در ايران با تأكيد بر حاشيه خليج فارس و درياي عمان
عنوان به زبان ديگر :
Proliferation of shrimp with emphasis on the Persian Gulf and Oman Sea
پديد آورندگان :
مسلمي، مهران دانشگاه آزاد اسلامي واحد جويبار - گروه شيلات , باوند، اميد دانشگاه آزاد اسلامي واحد جويبار - گروه شيلات
كليدواژه :
تكثير و پرورش , خليج فارس , ميگو , درياي عمان , توسعه
چكيده فارسي :
اين مطالب پيش زمينه اي كوتاه در مورد مباحث تكثير در خليج فارس و درياي عمان مي باشد. در آبهاي خليج فارس و درياي عمان 18 گونه ميگو شناسايي شده است. مهمترين گونه اقتصادي از نظر صيد و صيادي، ميگوي ببري سبز (Penaeus semisulcatus) ميباشد كه در بيشتر زيستگاههاي خليج فارس و درياي عمان يافت ميشود، اما بيشترين پراكنش و صيد آن در آبهاي استان بوشهر مي باشد. ميگوي موزي (Penaeus (indicus كه از نظر تجاري در رده دوم قرار دارد و بيشتر در آبهاي استان هرمزگان صيد مي گردد. ساير گونه ها مثل ميگوي سفيد هندي (Penaeus indicus) و ميگوي ببري سياه (Penaeus monodon) عليرغم داشتن جثه درشت، به دليل فراواني اندك و محدوديت زيستگاه، مورد بهره برداري اقتصادي قرار نمي گيرند. تحقيقات مقدماتي تكثير و پرورش ميگو در ايران از سال 1363 شمسي (1984 ميلادي) توسط مؤسسه تحقيقات شيلات ايران در پژوهشكده ميگوي كشور مستقر در بوشهر انجام گرديد. دستاوردهاي اين فعاليتهاي تحقيقاتي منجر به معرفي سه گونه مهم و تجاري ميگوي ببري سبز، سفيد هندي و وانامي به صنعت آبزي پروري كشور گرديد. هكتار در شرق استان مازندران و سواحل استان گلستان شناسايي شده است. احداث 36 واحد مركز تكثير،6 واحد كارخانه توليد خوراك ميگو و 30 واحد كارخانه عمل آوري بخشي از زير ساختهاي مورد نياز صنعت تكثير و پرورش ميگو است كه در اين سالها بوجود آمده است. ميزان توليد ميگوي پرورشي در كشور از 54 تن در سال 1373 به 250.5 تن در سال 1386رسيده است. حداكثر ميزان توليد ميگوي پرورشي در كشور در اوج فعاليت صنعت پرورش ميگو در سال 1383 به 8930 تن رسيده كه استان بوشهر با 5600 تن (63%)كل كشور در اين امر پيشرو بوده است. توجه به تنوع گونه اي ميگو با ديد منطقه اي، تكثير و پرورش گونه هاي با توان توليد بالا و مقاوم در برابر شرايط متنوع اكولوژيكي، مقاوم در برابر بيماري، سريع الرشد و افزايش توليد در واحد سطح از راهكارهاي دستيابي به اهداف كيفي و كمي شيلات ايران در برنامه هاي توسعه ي كشور است.
چكيده لاتين :
Regarding these brief backgrounds on copyright issues in the Persian Gulf and Oman Sea Waters, 18 species have been identified. Economically important species of fish and fishing, green tiger shrimp (penaeus semisul catus) in the Persian Gulf and Oman Sea which are found in most habitats, but most of its distribution and fisheries ae in the waters of Bushehr. Banana shrimp (Penaeus indicus) is the second and most commercially caught in the waters of the province. Others such as Indian white shrimp (Penaeus indicus) and black tiger shrimp (Penaeus monodon), despite having a large body, due to the low abundance and habitat limitations, cannot be economically exploited. Preliminary investigation of proliferation and shrimp in the calendar year 1363 (1984 AD) by the Fisheries Research Institute of Iran's Bushehr was shrimp investigation center belonging to the country. Achievements of this research work introduced three important commercial species of green tiger shrimp, white Hindi and Vanamy the aquaculture industry in the country. Production of shrimp in the country from , 54 tons in 1373(1994AD) to 250.5 tons in 1386(2007AD), was over. Maximum production of shrimp in the country was in 1383(2004) to 8930 tones of the province, with 5,600 tons ( 63%). Given the diversity of shrimp with a regional vision, reproduction and breeding species can be produced by a variety of conditions with power production of maximum -resistant, disease resistant.
عنوان نشريه :
علوم تكثير و آبزي پروري