ترسيم روابط داخلي تنيدگي در محيط‌كار و برخي از متغيرهاي روان‌شناختي در دانشگاه علوم پزشكي بابل

زمينه و هدف: امروزه ارتقاي بهداشت­ رواني در محيط­ كار به عنوان يكي از مهم­ترين ابعاد توسعه و بهسازي منابع انساني در سازمان­ها مطرح شده است، و در چند دهه اخير توجه بسياري از مؤسسات اقتصادي، خدماتي، آموزشي و بهداشتي درماني را به خود جلب كرده است، درواقع اين امر مي­تواند در بالابردن سطح بهره ­وري و توسعه سازمان­ها تاثير بسزايي داشته باشد. بر اين اساس مطالعه حاضر با هدف بررسي و ترسيم روابط داخلي تنيدگي در محيط كار و برخي از متغيرهاي روانشناختي در دانشگاه علوم پزشكي بابل انجام شد. روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي- همبستگي است كه در سال 1394 انجام گرفت. نمونه مورد مطالعه نيز شامل مسئولين و خبرگان منابع انساني دانشگاه علوم پزشكي بابل بودند كه به روش نمونه ­گيري هدف­مند انتخاب شدند. ابزار جمع­ آوري داده­ها پرسشنامه مقايسات زوجي بود. داده­ها نيز با استفاده از روش­هاي رياضي و از طريق تكنيك آزمايش و ارزيابي تصميم­گيري (ديمتل) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ­ها: نتايج حاصل از تحليل داده­هاي مطالعه حاضر نشان داد كه از ميان متغيرهاي مورد بررسي، متغيرهاي عدالت سازماني (568/0CR=)1، تعهد سازماني (470/0CR=)، و خوشنودي شغلي (448/0CR=)، بر تنيدگي كاركنان در محيط كار اثر علّي معني­ دار دارند. براساس نظر خبرگان، ميان تنيدگي شغلي با رفتار شهروندي سازماني ارتباط معني­ دار علّي (تاثيرگذاري) وجود ندارد. نتيجه­ گيري: براساس يافته ­هاي پژوهش در دانشگاه علوم پزشكي بابل، بايد اشاره كرد كه برنامه ­ريزي به منظور بهبود سطح تنيدگي در دانشگاه­هاي علوم پزشكي امري ضروري است.