مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - اثر پيش‌تيمار بذر و سطوح شوري بر ويژگي‌هاي جوانه‌زني دو ژنوتيپ كنجد (Sesamum indicum L.)

چكيده فارسي :

به‌منظور بررسي اثر سطوح شوري و پيش‌تيمار بذر برخصوصيات جوانه‌زني دو ژنوتيپ كنجد آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي در 3 تكرار در آزمايشگاه علوم بذر دانشگاه ياسوج انجام شد. فاكتور اول شامل دو ژنوتيپ كنجد (لاين 5 و دشتستان 2)، فاكتور دوم شامل تيمارهاي پيش‌تيمار با 25 و 50 ميلي‌گرم در ليتر اسيد ساليسيليك و 5 و10 گرم در ليتر NaCl و نيز هيدروپرايمينگ به عنوان شاهد و فاكتور سوم شامل سطوح مختلف تنش شوري شامل شوري 0، 3، 6 و 9 دسي زيمنس بر متر بود، كه بعد از پيش‌تيمار اعمال ‌شد. صفات درصد و سرعت جوانه‌زني، طول و وزن خشك ريشه‌چه و ساقه‌چه و شاخص بنيه گياهچه اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد افزايش غلظت نمك، تمامي مولفه‌هاي مربوط به رشد گياهچه را به طور معني‌دار تحت تأثير قرار داده است. تأثير تنش شوري بر رشد اندام‌هاي هوايي گياهچه در مقايسه با اندام زيرزميني شديدتر بود. بر اساس شاخص بنيه بذر در سطوح شوري صفر، 3 و 6 دسي‌زيمنس بر متر بيشترين شاخص بنيه بذر به‌ترتيب با 5/01، 5/13 و 3/13 مربوط به لاين 5 و پيش‌تيمار با 25 ميلي‌گرم بر ليتر اسيد ساليسيليك بود كه نسبت به شاهد به‌ترتيب 64، 95 و 47 درصد افزايش بنيه نشان داد و نيز در سطح شوري 9 دسي‌زيمنس بر متر، ژنوتيپ دشتستان 2 و پيش‌تيمار با 25 ميلي‌گرم بر ليتر اسيد ساليسيليك با 1/45 بيشترين شاخص بنيه بذر را نشان داد كه نشان دهنده‌ي تحمل به شوري بيشتر ژنوتيپ دشتستان2 مي‌باشد. بنظر مي‌رسد پرايم با 25 ميلي‌گرم بر ليتر اسيد ساليسيليك توانست اثرات ناشي از شوري را تعديل نمايد.