بررسي اثرات حلال و استخلاف بر روي پوشيدگي شيميايي NMR توهم زاي مسكالين

نظريه تابعيت مركب چگالي و تحليل اوربيتال پيوندي طبيعي( NBO ) جهت بررسي اثرات توده حلال ، ثابت دي الكتريك و ساختار استخلاف بر روي تانسورهاي پوشيدگي NMR هسته هاي نيتروژن و اكسيژن موجود در ساختار توهم زاي مسكالين مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج بدست آمده در سطح محاسباتي 311++G**-B3LYP/6 نشان دادند كه مقادير پوشيدگي شيميايي همسانگرد ) iso(σ هسته هاي ذكر شده به موقعيت آنها در مولكول و اتم هاي همسايه شان) محيط شيميايي( و ثابت دي الكتريك حلال بستگي دارند. علاوه بر اين، نوع استخلاف جانشين شده و فاصله آن تا هسته مورد نظر نيز نقش مهمي را در تعيين تانسورهاي NMR هسته هاي بررسي شده در فاز گازي ايفا مي كنند. از مجموع نتايج حاصل از محاسبات NMR و NBO در فاز گازي مي توان اينگونه نتيجه گيري نمود كه استخلافات الكترون دهنده با كاهش برهمكنش هاي رزونانسي و افزايش تمركز ابر الكتروني بر روي هسته هاي بررسي شده، پوشيدگي شيميايي بيشتري در اطراف هسته هاي مورد نظر ايجاد مي كنند و ابر الكتروني آنها را تقويت مي نمايند. همچنين، نتايج محاسبات NMR در حلال هاي مختلف نشان مي دهند كه بين هسته هاي اكسيژن هسته 7O بالاترين مقدار پوشيدگي شيميايي )iso(σ را دارد و اثر مستقيم حلال نيز بر روي اين هسته بيشتر از ساير هسته هاي اكسيژن و نيتروژن بررسي شده است و با افزايش ثابت دي الكتريك حلال پوشيدگي شيميايي اطراف هسته هاي نيتروژن و اكسيژن موجود در ساختار و اثر مستقيم حلال بر روي آنها افزايش يافته و بيشترين مقدار آن در محيط آبي مشاهده مي شود. به عبارت ديگر محيط آبي بيشترين تراكم ابر الكتروني و پوشيدگي شيميايي را در اطراف هسته هاي بررسي شده ايجاد مي كند.