رابطه بين شاخص هاي اقتصادي و اجتماعي توسعه انساني در سطح خرد و جهت گيري ارزشي (مورد مطالعه: ساكنان شهرهاي سياهكل و لاهيجان استان گيلان)

هدف اين پژوهش، تعيين ميزان رابطه بين شاخص هاي اجتماعي و اقتصادي توسعه انساني در سطح خرد و جهت گيري ارزشي ساكنان شهرهاي سياهكل و لاهيجان است. سؤال اصلي اين است: چه رابطه اي بين وضعيت اجتماعي و اقتصادي افراد و جهت گيري ارزشي آنان وجود دارد؟ منظور از جهت گيري ارزشي اين است: مردم به كدام يك از ارزش ها گرايش بيشتري دارند؟ ارزش هاي عقلاني، عام گرايانه، دمكراتيك و علم گرايانه يا ارزش هاي غيرعقلاني، خاص گرايانه، غيردمكراتيك و تقديرگرايانه؟ شاخص هاي متغير مستقل تحقيق با رويكرد توسعه انساني نيز شامل: احساس اميد به زندگي،وضعيت مالي، شغل، تحصيلات و ميزان استفاده از اينترنت است. روش اين تحقيق، توصيفي- تحليلي و روش جمع آوري داده ها پيمايش تحليلي است. ابزار سنجش، پرسشنامه محقق ساخته و روش تكميل آن مصاحبه حضوري است. روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي و روش تعيين حجم نمونه كوكران، با حجم نمونه 255 نفر مي باشد. براي سنجش اعتبار پرسشنامه از تحليل عاملي و براي پايايي از آزمون كرونباخ آلفا استفاده شد. تحليل داده ها نشان مي دهد كه: ميانگين نمره جهت گيري ارزشي پاسخگويان در يك طيف( 0 الي 204 ) معادل 152 با انحراف معياري معادل 20 گوياي نمره جهت گيري ارزشي بالايي است. بين سطح تحصيلات، وضعيت مالي، وضع فعاليت، احساس امنيت، احساس اميد به زندگي، ميزان استفاده از اينترنت با متغير وابسته رابطه معني داري وجود دارد. آزمون تفاوت ميانگين نشان داد كه ميانگين نمره جهت گيري ارزشي با توجه به جنسيت داراي تفاوت معني داري است.