ربخشي طرحواره درماني بر كاهش مشكلات سلامت روان ناشي از روابط فرازناشويي در زوجين

خانواده درمانگران و مشاوران ازدواج هر ساله با زوجين متعددي روبرو هستند كه مشكل آن‌ها خيانت است. از اين رو در سال‌هاي اخير كاهش مشكلات سلامت روان اين زوجين مورد توجه درمانگران قرار گرفته است. طرحواره درماني به عنوان يكي از روش‌هاي رايج در ارتقاء سلامت روان شناخته شده است لذا اين پژوهش باهدف بررسي اثربخشي طرح‌واره درماني بر كاهش مشكلات سلامت روان ناشي از روابط فرا زناشويي در زوجين انجام شد. روش‌ بررسي: اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل مي باشد . جامعه آماري اين پژوهش همه زوجين مواجه با خيانت زناشويي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهر تربت‌جام بودند. آزمودني‌ها بر اساس مراجعه به مركز مشاوره و از طريق فراخوان در مراكز مشاوره مختلف جمع‌آوري شدند. از ميان آنان 50 نفر با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه (هر گروه 25 نفر) شامل گروه‌هاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه‌اي با روش طرح‌واره درماني آموزش ديدند و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفتند. گروه‌ها پرسشنامه سلامت روان (GHQ) را به عنوان پيش آزمون و پس آزمون تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 به روش كوواريانس چند متغيري تجزيه و تحليل شدند. يافته­ها: بين گروههاي آزمايش و كنترل از نظر مولفه هاي سلامت روان تفاوت وجود دارد(05/0>P). همچنين بين گروه آزمايش و كنترل از لحاظ سلامت روان تفاوت معني داري وجود دارد(05/0>P). بحث­ ونتيجه­ گيري: آموزش طرح‌واره درماني بر كاهش مشكلات سلامت روان زوجين با مشكل روابط فرا زناشويي اهميت بسزايي دارد.