شماره ركورد :
1171342
عنوان مقاله :
تعيين ميزان ديرجوش خوردن و عدم جوش خوردن به دنبال روش جراحي ميله گذاري داخل كانال استخوان در شكستگي هاي تروماتيك تنه استخوان درشت ني در بيمارستان آريا و درمانگاه ارتوپدي پزشكي قانوني در سالهاي 87-84
عنوان به زبان ديگر :
Incidence of delayed unio‎n and non unio‎n in traumatic fractures of Tibia in Aria hospital and legal medicine organization of khorasan in mordad 1384-1387
پديد آورندگان :
عشرتي، عليرضا ندارد , گوهري، سارا دانشگاه آزاد اسلامي، واحد مشهد، مشهد
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
1
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
8
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
تاخير در جوش خوردن , عدم جوش خوردن , ميله گذاري داخل كانال استخوان
چكيده فارسي :
مقدمه : استخوان تي بيا تقريباً در سرتاسر طول خود در قسمت داخلي فاقد پوشش عضلاني مي باشد به همين خاطر در مقابل ضربه آسيب پذير بوده و شكستگي هاي ساق در تصادف با وسائل نقليه موتوري شايع است. يكي از روشهاي درماني جراحي كه امروزه استفاده مي شود و درمان انتخابي در شكستگي هاي باز و بسته تيپ III,II,I A تنه استخوان تي بيا مي باشد روش ميله گذاري داخل كانال استخواني است. هدف : بررسي ميزان شيوع دير جوش خوردن و جوش نخوردن در شكستگي هاي تروماتيك تنه استخوان تي بيا به دنبال روش ميله گذاري داخل كانال استخواني . روش : تحقيق حاضر يك مطالعه توصيفي تحليلي بر روي 200 بيمار در طي 3 سال از مردادماه 1384 تا مردادماه 1387 كليه كساني كه به دنبال شكستگي تنه استخوان تي بيا تحت عمل جراحي ميله گذاري داخل كانال استخواني قرار گرفته بودند بطور منظم هر ماهه در دو محل بيمارستان آريا و بخش درمانگاه ارتوپدي پزشكي قانوني ويزيت شده و راديوگرافي هاي سريال يك ماهه بر اساس report متخصص ارتوپد به عمل آورده مي شود. در اين بيماران ميزان عدم يونيون و با تاخير در يونيون بررسي مي شود. يافته ها : ميزان دير جوش خوردن 5/44٪ و جوش نخوردن 11٪ و ميزان بد جوش خوردن 5/5٪ بود . متوسط زمان جوش خوردن كامل21/85 29/221 روز ، متوسط زمان تحمل وزن21/11 20/24 روز و متوسط سن افراد15 17/35 سال با برتريت جنس مذكر بود. 33٪ شكستگي ها از نوع باز بودند ، 4٪ عارضه عروقي و 30٪ لاسراسيون مشاهده شد . همچنين ميزان عفونت عمقي 1٪ و عفونت سطحي 12٪ برآورد مي شود. 45٪ شكستگي متعدد ، 5/15٪ تروماي شكم ، 8٪ ضربه مغزي وجود داشت . 5/5٪ افراد گچ گيري بعد از عمل جراحي داشتند و 5/40٪ افراد در هنگام تروما پياده بودند . نتيجه گيري : در اين مطالعه مشخص شد كه ميزان شيوع با تاخير جوش خوردن و جوش نخوردن از مطالعات قبلي انجام شده بيشتر بود ، همچنين در افرادي كه لاسراسيون داشتند ميزان جوش نخوردن بيشتر از افراد فاقد لاسراسيون بود(81/2برابر) ( 024/0 (P=. از طرفي متوسط زمان وزن اندازي در افراديكه عدم جوش خوردگي داشتند بيشتر بود . و بين عواملي چون سن ، جنس، سطح تحصيلات و شغل افراد و نيز نوع شكستگي(05/0 (p>، وجود يا عدم وجود عفونت ، تروماي همراه (118/0 (p= ، عارضه عروقي (1 (p=و موقعيت بيمار در هنگام تروما با تاخير در جوش خوردن و جوش نخوردن تفاوت آماري معنا داري ديده نشد.
چكيده لاتين :
Tibia have no muscular cover on whole length at the medial part , so it is hurt able to trauma and leg fractures are common at the motor accident. On of the surgical treatment that use today and the choice treatment of the type A, I, II, III open and close Tibial fractures is intramedullary nailing. Aims: Incidence of delayed unio‎n and non unio‎n in traumatic fractures of Tibia in Aria hospital and legal medicine organization of khorasan in mordad 1384-1387. Methods: This study is a descriptive, analysis study of 200 cases that were managed by intramedullary nailing, regularly visited in each month and get serial radiographies that are reported with orthopedic professional and diagnosed non unio‎n and delayed unio‎n. Findings: Incidence of delayed unio‎n was 44.5% and non unio‎n 11% and mal unio‎n was 5.5%. The average of unio‎n was 221.29 85.21 days and average time of weight bearing was 24.20 11.21 days and average age was 35.17 15 years with male sex preference. Vein damage was observed in 40% and laceration observed in 30% of patient. Rate of deep infection was 1% and superficial infection was 12%. Rate of multiple fractures was 45%, abdomen trauma 15.5 and head trauma was 8%. 5.5% of patient had brace casting after surgery and 40.5% was on foot. Results: In this study characterized that incidence of delayed unio‎n and non unio‎n was more than previous studies. Also in patient with laceration, the rate of non unio‎n was 2.81 times more than others (p= 0.024). When the weight bearing was postponed, the rate of delay unio‎n and non unio‎n was increased. There wasn’t significant statistical difference between age, sex, level of education, job, trauma (p=0.118), vein damage (p=1), type of fracture with delayed unio‎n and non unio‎n.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
علوم پزشكي دانشگاه آزاد اسلامي مشهد
فايل PDF :
8206082
لينک به اين مدرک :
بازگشت