نقدي بر كتاب زيست شناسي 3

نمي دانم چرا براي آمريكايي ها اين قدر مهم است كه به همه ثابت كنند زمين گرد و كروي است. شايد چون در صد قابل توجهي از مردم آمريكا خلاف اين را باور دارند و معتقدند كه زمين گروي نيست، بلكه مسطح است. تا جايي كه مي دانيم آمار موثقي درباره باور مردم ايران به اين قبيل خرافات وجود ندارد و اگر از نظر تاريخي اشتباه نكنم هميشه از مدت ها پيش از ورود علوم نوين به ايران دست كم نظر ايرانياني كه توانايي ثبت آراي خود را داشته اند نيز همين بوده كه زمين كرد و گروي است. برخلاف تاريخ پرفراز و نشيب علم در تخربه نهادهاي مذهبي در جهان اسلام هرگز روبه روي حركت علمي قرار نگرفته اند. گرد و كروي بودن زمين نزد مردم ايران آن قدر بديهي است كه اگر كسي خلاف آن را باور داشته باشد. در نظر همگان مي آيد كه مشكل ديگري دارد. چنين كسان البته همه جاي دنيا و از جمله در ايران هم پيدا مي شوند و نگارنده نيز با اين قبيل افراد مكرر برخورد داشته است؛ اما سالها تجربه نوشتن و تدريس علوم و البته سر و كله زدن با منتقدان نظريات علمي به من ثابت كرده اندت كه در ايران نيازي به اثبات گرنبودن زمين به عنوان بخشي از روند عمومي سازي علوم نداريم؛ زيرا جز اقليتي بسيار محدود باقي افراد باور دارند زمين كرد و كروي است. برخي از افراد اين اقلبت نيز باورهاي توطئه انگارانه دارند و استدلالشان به قدري آشفته است كه نمي توان با آنها وارد گفت و گويي سازنده شده مبدأ سخن آنها جاي ديگري است. اينان هر جرياني را كه بر سر راه خود مي بينند. شحمدخشانده و مزدور مي شمارند. اينجانب در كنار اين سؤال كه چرا اين جماعت اقليت اين گونه مي انديشند؟ هم هميشه به اين سؤال همه فكر مي كرده است كه «آيا صاحبان اين نوع انديشه براي ما مهم اند؟ * مثلا آيا اين ها مي توانند چوب لاي چرخ علم بگذارند؟ به نظرم نها نمي توانند آيا مي توانند چوب لاي چرخ ترويج علم بگذارند؟ باز هم نها نمي توانند. آيا مي توانند چوب لاي چرخ من بگذارند؟ احتمالا بله، مي توانند؛ ولي اين آخري چندان مهم نيست. راستش، تجربه ساليان به من ثابت كرده است كه در كشور ايران بايد كمترين نگراني متوجه اقليتي باشد كه قبول ندارند زمين گردو كروي است؛ چون دشمنان تعليم جاي ديگري نشسته انده مي ترسيد كجا؟ عرض خواهم كرد.